Meet Ms.Unperfect [on going]

Chapter 3[saddest part]

Chapter 3[sadest part ]

A/N:this is the saddest part handa kana ba? Pero bago ng lahat mag vote ka muna and comment kung anong masasabi sa part nato and share nyo na den sa mga bestfrand's nyo.

Loveyouall sana suportahan nyo ang MMU Hanggang dulo mga babiess kooo.

Let the saddest chapter begin

__________________________

Dumating na ang araw na pinaka hihintay ko. Ang graduation ko.Masaya ako dahil magbubunga naden ang aking pinaghirapan,pinagpuyatan, at syempre yung mga iniyakan hindi papahuli.

Nag ayos na ako at aalis nalang ako ng bahay kasama si mama dahil first time kong masasabitan ng medal ng aking magulang dahil lagi nalang teacher.

Lumabas ako at inaasahan ko na ang bubungad sakin ay si mamang naka ngiti at proud na proud saakin.

Pero.....

Nagkakamali pala ako.

HAHHHAHAHAHAHHHHA bakit pangaba ako nag eexpect?malamang tulog payon ngayon dahil maaga pa.

Aasa paba ako na magigising sya ng maaga para lang saken?asa pa

Funny ko masyado asa ng asa.

Assumera pa...

So katulad ng dati pero last ko na tong gagawin na mag isa akong pupuntang eskwelan para tanggapin ang aking mg medalya at ang aking pinaka hihintay na diploma.

Ha-ha-ha-ha masayang masaya ako ara sa sarili ko.Congrats self,I'm so proud of myself.

Kinuha ko na ang susi ng kotse ko at nag drive papuntang skwelahan.

Mabilis akong nakarating sa skwelahan dahil walang traffic.

Malapit ng magsimula kaya pumila na ako.

"Anak,bakit nasaan ang iyong magulang?"tanong sa isa sa mga pinaka close kong teacher sa skwelahang ito.

"Masama po kasi ang pakiramdam ni mama eh,kaya po hindi po sya makakapunta."sagot ko kay Mrs.Sandoval at nginitian ng pilit.

"Ganon ba?tutal wala akong anak pwede bang ako nalang ulit ang makasama mo sa graduation mo anak?"

"Oo naman po Mrs.Sandoval,maraming salamat po sa lahat."

Si Mrs.Sandoval sya yung taga sagip ko sa mga panahong wala akong kasama sa mga awardings,gradutiom noong highschool hanggang ngayon.laking pasasalamat ko sa kanya dahil napakabuti nyang guro s lahat lalong lalo na sa akin.

Nagsisimula na ng seremonya at malapit na akong tawagin.

"Nakakuha ng pinakamataas na karangalan at ikinatutuwa naming kaguruan at mga estudyanteng kanyang mga naging kaibigan at hanggang ngayon ay kaibigan parin nya  dahil nakaabot sya ng rank 1 ngayong ga graduate na sya at lilisanin nya na ang ating paaralan upang magtayo ng knyang sariling negosyo pagdating ng araw.Bigyan natin ng masigabong palakpakan ang nag uwi ng mga award na champion sa ating paaralan."

HERRERA, MAXINE ELIXANDRA.nakakuha ng pinakamataas na karangalan at nagkamit ng cum laude.

Hindi ko maiwasang maiyak. Dahil sa wakas nakuha ko na ang titulong RANK 1.

Habang hinahatid ako ni Mrs.Sandoval sa stage ay nakita ko lahat ng tao ay nakangiti at umiiyak dahil saksi sila sa mga napagdaanan ko.

Natapos na ang seremonya at sari saring pagbati ang natanggap ko sa aking mga kaibigan.

"you did it mamsh!!!congrats i'm so proud of youuuuu."papuri saakin ni missy ang kaibigan kong binabae.

"Congrats dai,i'm so proud of you too."pag puri din saakin ng kaibigan kong si jaiya.

"Congrats maxine."papuri din saakin ng pinsan nya.

"Maraming salamat sainyo."sagot ko sa kanila bago pa ako tuluyang sumakay sa aking kotse at umuwi sa bahay.

Mabilis akong nakarating sa bahay dahil walang traffic.

Pinark ko na yung kotse ko sa garahe namen at ang pinagtataka ko bakit nasa labas na ng bahay ang kotse ni mama?

Baka balak nya akong ilibre?

Ewan.

Pumasok na ako sa bahay ng nkangiti dahil nakuha ko na ang inaasam na rank 1 ni mama.

"Ma rank 1 na akooooo."sambit ko

Ngunit di ko inaasahan ang makikita ng dalawang mata ko.

Si mama dala ang kanyang mga gamit.

Iiwan nya na ba ako?

Pero....

Hindi ko pa kaya...

"Ma saan punta?Sama ako."

"Elixandra,aalis na ako ng bahay at bubuo narin kami ng sariling pamilya ni greg."sambit ng aking ina na tila iniisip lang nya ang sariling kaligayahan katulad ng aking ama.

Masakit man isipin ngunit eto na ata yung araw na mag iisa na ako sa buhay.

"Ma!iiwan mo na den ako katulad ni papa??bakit??."

"Gusto ko ng mag bagong buhay kasama ni greg,wag kang mag alala bibigay ko naman lahat ng hihingiin mo."

"Hindi naman yon yung kailangan ko e,kailangan ko ng pamilya na mag mamahal at kasama ko pagtanda katulad nyo ni papa!!!kaso mas pinili nyo yung sariling kaligayahan nyo kesa isipin yung mararamdaman ng anak nyo!Lahat naman ginagawa ko ma,ginagawa ko yung best ko para mging rank 1 kahit mahirap.grabe naman ma!!ANG SAKIT SAKIT NAMAN PO NG PINAPARAMDAM NYO SAAKIN!!!!!!!ANO PO BANG KASALANAN KO BAKIT PINAPARAMDAM NYO SAAKIN TO."

"Sorry anak."huling salitang narinig ko sa aking ina bago sya tuluyang umalis sa bahay pati narin sa buhay ko.

Masyadong masakit.

Para akong unti unting pinapatay sa sakit.Hindi naman ako masamang anak o tao pero bakit?bakit ko kailangang maramdaman to.Napakabata ko pa.napakasakit sobra.

Ginawa ko naman lahat,tinanggap ko pa nga ang pammamaliit saakin,ni minsan hindi ako nag reklamo sa lahat tapos ganto lang pala grabe naman.

Wala akong tatay.Wala din ako nanay. In short wala na akong pamilya.

Mag isa nalang ako!!mag isa nalang ako!wala na akong magagawa iniwan na nila ako e.

Grabe kayo mama ang sakit naman po.

Sobrang sakit mama.

Mama ko

Ikaw nalang po kasi yung inspirasyon ko e. Bakit naman po pati kayo iiwan ako.

Hindi naman ako masamang tao pero bakit ko nararamdaman ito????

Wala na akong kakampi, mag isa na ako ,wala na wala wala na.

Wala ng manenermon saakin kasi sa bagong anak na sya manenermon. Sa bago nya ng pamilya sya tatawa,iiyak,at higit sa lahat doon na sya magmamahal.

May kanya kanya na silang pamilya.Masasaya na den sila. Ano kayang feeling na masaya ka tapos d nyo pala alam yung anak na iniwan nyo kailangan ng pag mamahal.

Bakit pa nga ako mag rereklamo? Sino ba ako? Wala lang naman ako sakanila.

_____________________________

Hi mga babiessss!!!anong masasabi nyo sa saddest part 1.1.

Comment kayo kung ano yung feeling nyo ha.

Vote and share nyo den sa mga bestfrand's nyo ha.

Pasensya na po sa mg typo's kasalanan to ng keyboard okiee??AHHAHAHA

Lablotssss♡

________next chapter______