Yalnız kalmak karanlık ve soğuk derin bir deniz'e atlamak gibidir.
Nice çırpınmalardan sonra deniz'in karanlıklarına yüzdüm ve ondan sonra hiç yalnız kalmadım. Acaba teknesi ile deniz'e açılan balıkçılarda deniz'in samimiyetine aldanıp da mı geri dönmüyorlar çoğu zaman. Onu bunu bilmem ama aslında bilir misiniz ? En çok da suyuna kapılmaktan korktuğunuz denizlerin arkadaşı ve dostu vardır.
Bir defa aldığı insanı geri vermiyor, sanki o insanı dalgalarıyla sarıp sarmalıyormuş gibi, geride kalan sevdiklerini düşünmeden.
Her gidiş aslında yeni bir başlangıçtır. Sonra zaman; insan yüreğinin narin kumaşı üzerine hayatı nakşetmeye başlar
Kalbimizin derinliklerinde işleyen o acı ne unutulur ne bıraktığı boşluk unutulur. Ama yeşeren hayata dair yaşamaya çalışırız. Geçmişin acıları birazda buruk gülümsememizde saklıdır.🌊
