Mayor Vico Sotto

Short Story of Mayor Vico

Nakakaburyo ngayon, dahil sa Enhance Community Quarantine sapagkat sanhi ito ng pandemic na virus.Kaya ngayon wala akong ginagawa kundi manguting ting lang sa aking cellphone, my boyfriend I haven't seen him for last 20 days. Alam ko namang busy sya kasi may tungkulin sya naiintindihan ko naman ang trabaho nya para din naman ito sa mga kababayan namin kaya okay lang hindi ko lang maiwasan na hindi sya mamiss I wish could hug him right now I miss my man so much.

"Klarizza"
"Bakit mama?"
"Pumarito ka at may itatanong ako sayo"
syempre pumunta na ako sa kanya
"Abay ito bagang manugang ko ay talagang nagbibigay ng ganito sa Pasig?" nagulat ako kay mama si Vico pala ang tinutukoy nya "Opo mama ganyan po ang ginagawa nya saka busy din po sya kaya hindi nakakadalaw dito sa atin" paliwanag ko pa kay mama "Ay sya sige at ako ay mag fafacebook na ay sandali pala yung sahod mo nakuha mo na ba?"
"Sasahod palang ako bukas mama" "sige mag iingat ka sa paglabas bukas"

Oo sa gobyerno ako nag tratrabaho isa akong Guro hindi ko naman talaga gusto ang course na yun kaya lang simula nong nalaman ko na gusto pala ni Vico ang isang Teacher nag pursige ako na makamit yun kaya dahil sa kanya minahal at minamahal ko ang trabaho ko pati ang mga batang dumadaan sa mga kamay ko.

Umaga na ngayon at nag desisyon na akong pumunta sa isang malapit na ATM Machine para makakuha ng sasahurin sa buwan na ito, pero gusto kong makita ah ang mayor ng buhay ko. Na pagdesisyonan ko na dumaan sa munisipyo just too see him miss ko na kasi, nagbihis ako ng simpleng t-shirt at black jeans with white shoes.

"Mama punta na po ako saka dadaan ako sa munisipyo"
"Mag ingat ka ha"
"Opo"
Malapit lang naman ang ATM machine dito kaya nakakuha na ako agad pupuntahan ko muna sya bago pumunta sa Market.
Walking distance lang naman kaya madali akong nakapunta sa munisipyo.

Syempre bago papasukin ay kailangan mo munang mag sanitize ng yung kamay para iwas virus.

When I enter inside my eyes focus on the particular man with a big smile.  Marami syang kausap ngayon at don na realize ko talaga na hindi para kami sa isa't isa dahil nga mataas sya at mababang nilalang ako, pero when I realize that he walk on my direction nahirapan nanaman ako huminga hindi dahil may virus na ko kung hindi dahil kinakabahan ako kasi andyan na sya.

"Why are you here?"tinig ng baritonong boses n'ya "Binibista ka lang" kinakabahang wika ko
"Pwede mo naman ako itext para ako na ang pupunta sainyo dilekado dito" deklara n'ya sa akin "kumuha din naman ako ng sahod, na isip ko lang na dalawain ka yun lang yun sorry" alam ko na na ganito ang magiging reaksyon nya dahil pumunta ako dito
"okay lang come here hug me"
sabi n'ya sa malumanay na boses nakakapanghina na sa totoo lang
"pero bawal ang hug" he chuckled
"baby okay lang ako naman ang ihuhug mo"
then he skwist his hand on my back then hug me tight.