ᴀʀʀᴀɴɢᴇᴅ ᴍᴀʀʀɪᴀɢᴇ ᴡɪᴛʜ ᴍʏ ᴇɴᴇᴍʏ

Chapter 1:

Irene's POV:

Maaga akong umuwi sa bahay, nakakainis eh. Sino bang hindi maiinis kung ganito ang gagawin sa 'yo?

Nasa canteen ako ngayon nagutom kasi ako kaya napapunta ako ng nga paa ko dito. Ang takaw ko pala sa pagkain, kaya sana sa magiging asawa 'ko sa hinaharap. Wag mo sana 'kong hiwalayan kapag pagkain ang gusto ko.

Lord, bigyan n'yo po 'ko ng asawa na hindi magsasawa sa 'kin. Amen.

Matapos kong makabili ng cake naghanap na ako ng upuan. "Hala! Nakalimutan 'kong bumili ng soft drink."

Tatayo na sana ako, eh. "Boooh!"

"Anak ng kabayo!" Napasigaw 'ko sa taong tumakot sa 'king sa likod. Sinamaan ko naman s'ya ng tingin ng umupo 'to sa tabi ko.

"Grabe ka naman! Ang harsh mo, ang gwapo ko para maging mukhang kabayo." Saad ni Dexter.

Dexter James. Cousin sa side ng mother ko, mabait, matalino, gwapo? Ewan ko kayo na humusga sa itsura nito. Madaldal 'to 'yong parang hindi nauubusan ng laway sa kakasatsat 'yon. Mayaman din 'to at kaibigan din ng mokong crush campus ng school na 'to.

"Wag mo kasi akong gulatin!" Inis na saad ko sa kanya sabay suntok sa braso n'ya.

"Hoy! Hindi ako punching bag, para suntukin mo!"

"Ba't ka nandito?"

"May pinabigay sa 'kin 'yong besprend ko. Baka daw mabulanan ka sa kakainin mo." Inalagay n'ya 'yong orange juice sa mesa. Teka, ba't alam n'ya na nandito 'ko sq canteen. Tumingin ako sa paligid ko kung nandito pa 'yong panget. Actually, hindi naman s'ya panget Crush Campus nga s'ya dito, eh.

"Kung hinahanap mo si Tristan, nandoon sa room namin." Napataas naman 'yong isa kong kilay, binabasa na n'ya 'yong utak ko? Ang creepy naman.

"Umalis kana, pakisabi sa panget mong kaibigan na salamat." Tumango naman 'to at umalis na.

Binalik ko na 'yong pansin ko sa cake, maliga 'kong kinakain bawat subo 'ko sa bibig ko. Binuksan ko 'yong orange juice na bigay ni Tristan. Mabait naman pala 'tong lokong 'to uminom ako pero ibinuga ko rin dahil sa ibang lasa.

"Ano 'to? Orange Juice ba 'to?" Parang cheese ang lasa ng juice na 'to. Inamoy ko ang bote pero mabahong oran juice s'ya. Ininom 'ko ulit, lasang cheese talaga eh.

"Bw*sit kang Tristan ka! Humanda ka sa 'kin!" Sigaw ko sa sarili ko dahilan para tumingin ang lahat ng tao na nasa canteen. Itinikom ko 'yong kamay ko para mapigilan ko 'yong sarili ko sa sobrang galit.

"Mama, Papa nandito na po 'ko!" Sigaw 'ko bati sa kanila ng makapasok 'ko sa bahay.

"Welcome home, Baby girl." Hinalikan naman ako ni Mama sa pisngi at ganun din 'ko. Kahit masungit ako marunong akong gumalang sa nakakatanda sa 'kin.

"Maaga ka atang umuwi." Wala akong choice kung masinungalingan sa kanila.

"Maaga din po na tapos 'yong klase namin." Ngumit naman ako ng masagot ko ang tanong ni Mama, para hindi ma halata.

Sorry po, Lord.

"Ganun ba. Perfect timing, may sasabihin kami ng Mama mo sa 'yo." Umupo naman ako sa sofa at inayos any sarili ko.

"Anak, may importante kaming sasabihin sa 'yo." Serosyo wika ni Papa.

Kinakabahan ako, baka kasi hindi maganda ang balita na maririnig ko galing sa kanila. Biglang umihip ang aura ng sumeryoso ang mukha nila.

"Anak, alam mo naman diba na may kumpanya tayo. Para lumago 'to, we decided to have you an Arranged Marriage. How's that?" Ah, 'yun naman pala akala ko ano. Napabuntog-hininga naman ako sa balita.

"Who's that guy?" Pag-usisa kong tanong.

"Tomorrow, umuwi ka ng maaga mag dinner ang family nila sa familiy natin. Okay?" Tumango naman 'ko sa sinabi ni Mama. Nagpaalam na 'ko sa kanila at umakyat na sa kwarto. Naligo, nagsipilyo at nagbihis ng damit pangtulog.

Himiga na ako sa malambot kong kama, napabuntong-hininga 'ko habang nakatingin sa mga bituin na glow in the dark.

"Sino naman kaya 'yong lalaki na pinag-arranged marriage sa 'kin." Bulong ko sa sarili 'ko, hindi ko namalayan nakatulog na ako sa kakatitig sa mga bituin.