Ayoko na umiyak! Bat ba ganun lahat sila wala na silang ibang ginawa kundi ang saktan ako
"Bomi maglinis ka na ng bahay!" Sigaw ng nanay ko.
"Mamaya po..."
"Mamaya ka na naman gawin mo na ngayon at aalis kami maiwan ka dito" sabi ni nanay ano pa nga ba ang gagawin ko baka lalo lang sila magalit sakin.
Nagsimula na ako maglinis nang mahagip ng mata ko ang mga photo album. Tiningnan ko yung photo album ko.
Habang tinitingnan ko amg mga pictures ko kasama ang pamilya ko di ko mapigilang umiyak.
Buti pa dati sobrang saya namin. Ramdam na ramdam ko pagmamahal nila pero bat ganun habang tumatagal lumalayo sila.
Isa lang ang narealize ko matapos kong tingnan lahat ng album. Ako lang sa magkakapatid ang walang picture n kasama ang nanay ko noong pinanganak ako ang unang picture na kasama ko siya ay mga 3 buwan nako.
Hin-hindi kaya a-a-ampon ako?
--
Guyth this is my first story so don't expect too much. And some of the scene is based on a true story
BINABASA MO ANG
Pain of Forever
RandomA story of a very ordinary girl with ordinary life. But after many years of happy existence she experienced too much pain Bomi Yamamoto's story is now here to show you the feeling of experiencing so much PAIN
