Hi, I'm Kayshel Bree Fortaleza, people that are dear to me call me kiss or kisses.
I'm 17 years old, first year college and I'm taking up medicine. (*hooray*)
I'm beautiful, sexy, appealing, irresistible, and hot and everything you're not pero wish ko lang yun noh. Kasi ang totoo kabaliktaran ako ng lahat ng yun. I admit, I am chubby and not so captivatingly beautiful, but I believe that I am cute enough naman para magustuhan ng isang lalaki.
Anyways, kailangan ko ng maligo dahil pupunta pa ko sa Maxwell Building para ihatid kay Dad yung naiwan niyang documents para sa merging ng company naming at ng Maxwell GoC.
After 1 hour.
I'm ready to go. Simple lang naman suot ko, white shirt and jeans lang. Bumaba na ko after I got my things and my Dad's suit case. I rode my baby Shimmie, a silver Lamborghini Gallardo and turned on the music. Loud music would be heard from my car as I travel from Marikina to Quezon.
After half an hour ay nakarating na rin ako sa wakas. Nagpark ako katabi ng isang Black Aston Martin. Pansin ko lang, ang mamahal naman ata ng mga sasakyan ng mga tao dito. Bakit? Sa kaliwa ko lang naman ay isang Porsche, katabi ng Porsche ay apat na Ferrari na pare-pareho ang unit pero iba iba ang kulay. Meron ding Audi, Alfa Romeo tsaka Aventador. Wait parang kay Dad ata yung BMW. Hahaha, ako na ang keen observer.
Ay teka, anong oras na ba? Oh My Gas, 10:25 na, 5 mins. na lang bago magstart ang meeting ni Dad. Hurry up Bree! Run for your life. Sa bilis ng takbo ko ay nabunggo tuloy ako sa tao sa loob ng elevator. Kainis! Natumba tuloy kami.
"Ouch!", ako
"Miss, are you alright?", huh? Teka sino to?
*TBC
a/n: Iniba ko na po yung umpisa ng story pero same parin ang mga pangyayari at mangyayari. Salamat sa nagbabasa, kung meron man po. Lovelots. J
BINABASA MO ANG
what is love for?
Teen FictionPanu pag ang mahal mo, hindi mo alam kung mahal ka rin ba nya o hindi? Makakaya mo bang magtiis kung hindi lang ex nya ang kaagaw mo sa kanya? Kaya mo bang maging martir para lang makasama siya? Hindi man nya hantarang ginagawa, nararamdaman mo nama...