Göz kapaklarıma koca bir evreni sığdırdım Hep kayan yıldızları sayıkladım Sahipsiz kalmış omuzlarım Çokça diken döktüler bu saatlerde Seni düşlediğim sırada tekrar çiçek açtılar Eteklerimden mideme kadar Estirdiğin rüzgârlar ile buz tuttu içim Bir ağacın gövdesinde uzanan bedenim Sıcak alevlerini yeni söndürdüğün avuç içlerine uzandı Kalbimin damarlarından kâğıt, aklımdakilerden kalem yapmış Başı boş hayatıma bir son çiziyorum Bir kara deliğin tahmin edilenden hallice enerjisine Dünkü saatlerde kavuştular Geriye senin saklı olduğun göz torbalarım Birkaç delirmiş fikrimin tozları kaldı Binanın merdivenlerinden duyuldu tüm sessizliğim Şansa denk gelmiş tabloları geçip gider gibi Hayatında bulanık kalışım kaldı bana bir tek
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
