ខ្ញុំមិនបានធ្វេីបាបJimin ទេ..>Jungkook
បេីចឹងក៏លេងខ្ញុំទៅ..>Jimin
..................>Jungkook ដកដៃចេញពីចង្កេះJimin
ទៅណា?>Jungkook សួរJimin ពេលឃេីញJimin ដេីរតម្រង់ទៅទ្វា
គឺទៅបន្ទប់ខ្ញុំ ថ្ងៃនេះខ្ញុំសុំអនុញ្ញាតលោកសម្រាកមួយថ្ងៃបានទេ ខ្ញុំមិន~~>Jimin
យេីងអនុញ្ញាតិអោយឯងសម្រាក ទាល់តែឯងនៅក្នុងបន្ទប់នេះ.>Jungkook និយាយទឹកមុខស្មេីរទៅកាន់Jimin
បេីបែបនោះ ខ្ញុំសុំទៅធ្វេីការវិញ..អា៎..>Jimin នៅតែជជេសចង់ទៅ តែដេីរមិនទាន់បានមួយជំហ៊ានផងក៏ត្រូវJungkook ទាញមកបុកដេីមទ្រូងគេ
កុំមកតវ៉ាជាមួយយេីង ឃាតកមុខពិតមិនទាន់រកឃេីញ ឯងនៅតែមានឈ្មោះជាឃាតកដដែល ជីវិតឯងក៏នៅក្នុងដៃយេីងដូចមុន គ្មានសិទ្ធមកតម៉ាត់ជាមួយនិងយេីងដាច់ខាត.ទៅ..>Jungkook និយាយចប់ ក៏អូសJimin មកលេីពួក
ដេកនៅទីនេះហេីយ បេីឯងហ៊ានឈានជេីងចេញតែមួយជំហ៊ាន ឯងនិងគ្មានជេីងដេីរទៀតទេ..(ក្រាំង)>Jungkook និយាយរួចក៏បេីកទ្វាចេញបឹតវិញចង់បាក់ទ្វា
ចំណែកនាក់នៅខាងក្នុងបន្ទប់វិញ អង្គុយយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ ដោយមានទឹកភ្នែកហូមកកំដរគេផងដែរ
~~~~~~~~~~~~~~~~~
~Jungkook ចុះមកដល់ក្រោមទាំងអារម្មណ៍មិនល្អ គេមិនចង់ប្រេីសំដីធំដាក់Jimin ទៀតនោះទេ តែដោយសារតែJimin រឹងពេកណាមួយគេបារម្មណ៍ខ្លះផង
អរអ្នកប្រុស..>សំលេងម៉ែដោះ បានដាស់អារម្មណ៍នាក់កំលោះអោយងាកមកមេីលគាត់ ដែលនាក់កំលោះមិញកំពុងតែសម្លឹងទៅបន្ទប់របស់ខ្លួនដែលមានរាងតូចនៅខាងក្នុង
ម៉ែដោះ...តេីពួកគេទៅណាអស់ហេីយ..>Jungkook សួរសំដៅទៅពីគូរនោះ
ពួកគាត់ប្រាប់ថាទៅផ្ទះអ្នកប្រុសNamjoon ចា៎..>ម៉ែដោះ
បាត អឺ ម៉ែដោះ ចាំជួយទៅមេីលJimin នៅខាងលេីផង គេមិនស្រួលខ្លួនទេ បេីគេត្រូវការអី ក៏យកអោយគេទៅ ខ្ញុំទៅផ្ទះhyung Namjoon >Jungkook
ចា៎..>ម៉ែដោះ
...............>Jungkook ញញឹមតបគាត់បន្តិចហេីយក៏ចេញមកផ្ទះNamjoon ដោយមានLanជានាក់បេីកឡានជូនមក

YOU ARE READING
បង្កាត់ស្នេហ៍ក្នុងភ្លេីងគុំនំ. ចប់
Actionព្រោះតែគុំនំបាំងមុខទេីបធ្វេីអោយក្មេងមិនដឹងអីម្នាក់ត្រូវរងទុក្ខវេទនា តេីជីវិតក្មេងប្រុសម្នាក់នេះនិងទៅជាយ៉ាងណា?