All About Love

Chapter 40

2:00pm na ng hapon at nandito lang kami sa maliit na kubo malapit sa dagat nagk-kwentuhan sila at habang ang iba ay nakain
.
Maya maya pa ay naisipan na muna namin na magbanlaw sa cr kaya bumalik na muna kami sa kwarto.

Ang saya pag kasama mo buong pamilya mo.

Nagbanlaw na kami at nagpatuyo pagkatapos non ay nag ikot ikot kami sa buong beach

"Ang ganda pala talaga dito noh?"

"O-oo nga"

Oh bakit nauutal ka?"

"Weyt lang kasi nag pipicture ako eh"

Tumawa lang siya ng malakas.

Sila maa naman ay nasa taas pa susunod nalang daw sila.

Naglakad lakad kami ni angelo sa paligid marami kaming nakikitang magagandang view kaya nagiging photographer ko siya.

"Ano okay na ba yan?"

"Weyt lang ayun pa oh ang ganda ng view"sabi ko

"Hay nako isa pa lang toh nasakit na ulo ko pano pa kaya pag nag anak na kami"sabi niya ng mahina pero sapat na para marinig ko.

"Anak ka diyan"sabi ko ng tono na naiinis.

Tumawa lang siya ng bahagya

Pagkatapos ay may nakita kaming kahoy na pwedeng upuan kaya naupo kami dun.

Maya maya pa ay tumayo na siya.

"Paunahan tayo dun bili"sabay takbo ng mabilis.

"Nako! Lagot ka talaga sakin pag naaubutan kita!!!"sabi ko ng pasigaw

Gabi na at oras na ng kain nagsalo salo kami sa pagkain masaya kaming nagk-kwentuhan kaya masaya ang samahan.

Maya maya pa ng matapos ang kainan ay nagpunta ako sa may tabing dagat para mag muni muni.

Naupo ako doon at biglang may sumagi sa isip ko.

Grabe iba na pala ngayon no? dati nung bata ako sabi ko kahit kailan hindi ako mag b-boyfriend pero ngayon haha mukhang di ko na naisip yun.

Iba talaga pag puso ang kalaban,hindi mo macontrol.

Kasi pag gusto mo yung tao gusto mo na talaga.

Iba ang love, kasi pag love na ang paguusapan lahat kaya mo alang alang sa taong mahal mo.

Handa ka magsakripisyo para sakanya.

Kung kakausapin ko man ang tadhana, magpapasalamat ako.

Dahil binigyan niya ako ng mga taong magmamahal sakin.

Lalo na si angelo salamat kasi siya yung binigay mo sakin wala na talaga akong masabi kundi maraming salamat tadhana.

Maya maya pa ay tumabi na siya sakin.

"Oh bakit ka naiyak?"

"Ah wala may naalala lang"

"Sure ka?"

"Oo"

"Okay" sabay ngiti.

Sinandal ko ang ulo ko sa balikat niya

"I love you" sabi ko.

"I love you more"

Wala mang powers ang mga tao pero alam kong makapangyarihan sila..bakit?

Kasi may kapagyarihan tayong magmamahal,masaktan,at magpatawad.

Yan ang pinakamakapangyarihan na meron ang tao.

Ang pagmamahal.

THE END.

_