Fell for a bitch

Ria!

"μαμά!" άκουσα να λέει μια γλυκιά φωνή και να με σκουνταει αλλά ήμουν αρκετά κουρασμένη για να ανοίξω τα μάτια μου.

"μαμά!" ξαναφωναξε και άνοιξα τα μάτια μου τελικά.

Ήταν η Ρια

"τι είναι αγάπη μου?" την ρώτησα και την φίλησα στο μέτωπο.

"πονάει η κοιλίτσα μου" παραπονέθηκε

"πονάει η κοιλουμπιτσα σου? Γιατι καρδιά μου? Μήπως έφαγες πολύ εχθές?" την ρώτησα και ένευσε αρνητικά

"καλά, θες σήμερα να μην πας σχολείο για να ξεκουραστείς?" ρώτησα και ένευσε καταφατικά

Πήρα το κινητό μου και τηλεφώνησα στο σχολείο και ενημέρωσα για την απουσία της μικρής.

"έχεις περαστικά από την κυρία Ηλιανα" της ανακοίνωσα και εκείνη χώθηκε κάτω από τα σκεπασματα.

"καλημέρα κορίτσια μου" είπε η κυρία Μαρκέλλα που μόλις μπηκε στον ξενώνα

"καλημέρα κυρία Μαρκέλλα, ελπίζω να μην σας πειράζει που κοιμηθηκαμε εδώ το βράδυ" της είπα

"τι να με πειράξει γλυκιά μου!? Είσαι πάντα ευπρόσδεκτη εδώ. Αντε πάμε τώρα κάτω γιατί εχω φτιάξει πρωινό" είπε με χαμόγελο.

"έλα Ρια μου" είπα και πήγα να τη σηκώσω αλλά τραβήχτηκε

"δεν θέλω, δεν πεινάω!" είπε και σκεπαστηκε με τη κουβέρτα

"τι έχει το μικρό μας τερατακι? " ρώτησε η κυρία Μαρκέλλα

"να μωρέ πονάει λίγο η κοιλιά της και δεν θα την πάω σήμερα στο σχολείο" απάντησα

"έλα μικρό μου να φας και να δεις πως θα σου περάσει η κοιλίτσα σου"είπε και η μικρή με τα χίλια ζόρια σηκώθηκε

Κατεβήκαμε όλοι κάτω και φάγαμε το υπέροχο πρωινό με τις κρέπες που είχε φτιάξει η κυρία Μαρκέλλα.

Πήρα τηλέφωνο τον Μαρκ.

"έλα αγάπη μου" τον άκουσα να λέει από την άλλη γραμμή.

"γειά σου Μαρκ τι κάνεις?"
"καλά είμαι! Εσύ?"
"καλά! Ήθελα να σε ρωτήσω αν είσαι ελεύθερος για να έρθω με την Ρια για να την δεις μιας και παραπονιοσουν" είπα περιπαικτικά

"για τις γυναίκες της ζωής μου πάντα είμαι ελεύθερος" απάντησε
"αχού μωρέ! Τέλος πάντων σε μιση ώρα θα είμαστε εκεί" του ειπα
"εντάξει, τα λέμε σε λίγο"
"φιλια" είπα και το έκλεισα.

"Ρια μου τελείωσες?" ρώτησα καθώς μπήκα στην κουζίνα

"σχεδόν δεν το άγγιξε, τι να τελειώσει" είπε η κυρία Μαρκέλλα