Niebiesko włosa dziewczyna stała na wprost lustra patrząc w swoje odbicie. Czekała, aż jej ukochany wróci. Kolejny dzień spędzony w samotności był dla niej udręką. Życie w zamartwieniach było nią. Jednak kocha, czeka nie ważne w jak bolesny sposób. Zdjęła koszulkę na której wciąż utrzymała się jego woń. Poskładaną część odłożyła do szafy. Starannie tak, żeby on nie zauważył zmian. Nie miał nic przeciwko noszeniu jego ubrań do tej pory, jednak nie chciała narażać się na kolejną kłótnię. Przejechała lekko dłonią po drzwiach szafy zamykając ją jednocześnie.Odwróciła się do niej tyłem. Jedna z łez spłynęła z policzka, a później kolejne. Czemu to tak bolało? Walczyła ze swoimi uczuciami na zewnątrz zostawiając obojętną powłokę. Nie miała już na nic siły. Rzuciła się na łóżko w głowie odtwarzając dręczące ją wspomnienie kłótni.
On zaś pod wpływem używek leżał na starówce razem ze swoją gitarą. Od pierwszego dnia było to dla niego piekłem. Na ekranie jego telefonu wyświetlały się powiadomienia o nieodebrany połączeniu lub wiadomości. Zaś jego osoba niestety nie miała praktycznie kontaktu ze światem. Niczego nie świadomy zanurzył się w otchłani spokoju.
---------------
Prusy siedziała sobie spokojnie przy stole. Chłopak postawił miskę z łyżką, żeby wrócić po mleko i płatki. Nie miał nic przeciwko temu, żeby kobieta patrzyła na niego przeszywającym wzrokiem. To był jednak błąd, bo gdy tylko wlał najpierw mleko a później wyspał płatki jej serduszko pękło na pół. "Już myślałam , że znam go na wylot. Kochałam go a on z takim czymś wyjeżdża!"
-Mogę wiedzieć co ty właśnie zrobiłeś?- Kanada spojrzał na nią spokojnie nie wiedząc o co chodzi.-Pierwszy raz widzę żebyś jadł płatki i już wyjeżdżasz z takim czymś?!-krzyknęła zdenerwowana- Myślałam, że się kochamy, a ty mi wbijasz nóż w plecy!
-Co?-Stał z totalnym mind fuckiem na mordzie.
