အကို႔ရဲ႕ေမာင္..🖤💛(အကို့ရဲ့မောင်..🖤💛)

အကို႔ရဲ႕ေမာင္..🖤💛

~မင္းေျပာေတာ့ခ်စ္တယ္ဆို~

Gun နာက်င္ရသည္..
တကယ္ကိုထိုလူသားကမထင္မွတ္ထားေလာက္ေအာင္ေသြး႐ူးဆန္သည္။

~ခ်စ္တယ္ေလအကိုရဲ႕~

~ဒါဆိုဘာလို႔ဒီလိုလုပ္တာလဲေမာင္~

~ကိုယ္အကို႔ကိုခ်စ္လို႔ေပါ့~

နားမလည္ေတာ့ပါ.
မိဘေတြနဲ႔ခြဲၿပီးတစ္ကိုယ္ထဲထားေလာက္တဲ့ထိ
သူကကိုယ့္ကိုခ်စ္တယ္တဲ့.
ကိုယ္ယံုၾကည့္ရမွာလား?

~Mark အကို႔ကိုေသခ်ာၾကည့္ပါဦး
မင္းအကို႔ကိုမသနားဘူးလားဟင္?မင္းအကို႔ကိုတကယ္ခ်စ္ရဲ႕လား~

Mark ကသူပါးေပၚတင္ထားေသာလက္ႏွစ္ဖက္ကို
ညင္သာစြာကိုင္ၿပီး

~ခ်စ္တာေပါ့အကိုရဲ႕ဒါေၾကာင့္အကို႔ကိုဒီေခၚလာတာေလဒါဆိုအကို႔မိဘေတြကိုသတ္တာအကိုမျမင္ရေတာ့ဘူးေလအကိုလဲမခံစားရေတာ့ဘူးေပ့ါ~

ငါသိတဲ့ mark ကဒီလိုမဟုတ္ဘူးေလ..
ငါ့ကိုသိပ္ခ်စ္ၿပီးအရာရာတိုင္းၾကင္နာမႈေတြနဲ႔
ျပည့္ႏွပ္ေနတဲ့ mark..
သူ..သူဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ?

~ေလွ်ာက္ေတြးမေနနဲ႔ေတာ့အကိုထမင္းစားရေအာင္~

ပါးျပင္ေပၚမ်က္ရည္က်လာေတာ့လာသုတ္ေပးကာဖက္ေလသည္.

~အကိုမငိုပါနဲ႔အကိုငိုေတာ့ကိုယ္ငိုခ်င္တာေပါ့~

အခ်စ္တိုးရျပန္ၿပီေမာင္ရယ္..
မင္းအကို႔ကိုေတြေဝေအာင္မ်ားလုပ္ေလသလား?

ဖက္ထားရာကခြာလိုက္ၿပီး ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့
ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုထိရံုေလးနမ္းကာ ပန္းကန္နဲ႔ဇြန္းကိုအေရွ႕ခ်ေပးသည္။

~အကိုကလိမၼာလိုက္တာ~

သူျပံဳးေနေတာ့ကိုအျပစ္မျမင္ရက္ျပန္ဘူး
ငါကေရာ..
မိုက္မဲေနတာလား?

****************
~အကို~

ေခၚသံေလးကေက်ာ႐ိုးတစ္ေလွ်ာက္ကိုအေအးဓာတ္ေတြျဖန္႔ေဝေစသည္.
လွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘူး.
မင္းပဲမွလား?

~ျပန္လာၿပီလား~

~အင္း အကိုဗိုက္ဆာေနၿပီလား~

ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ကာသူ႔ေက်ာျပင္ေလးကိုမ်က္ႏွာအပ္ၿပီးခါးသြယ္သြယ္ေလးကိုဖက္ထားလိုက္သည္။