LiskookTagram

2.5

Gözlerimi hafif araladığımda yıllardır bir kere bile uğramadığım hastane odasında olduğumu gördüm ve başım çatlıyodu sedyede hafif doğruldum ve neler olduğunu düşünmeye başladım

Sonra bir anda herşey gözümün önünde canlandı ve son olarak da Rose nin dedikleri. Hızla yataktan kaltım başımın dönmesini aldırmadan bizimkilerin yanına doğru gitmeye başladım kolidorun başında ayakta duvara yaslanmış jimin i görmemle hızlı adımlar atıp onun yanına gelince sert bir tokat attım.

Ne olduğunu bilmiyordum ama her ne olduysa jimin in yüzünden olduğunu biliyordum.

-NEDEN YAPTIN? NEDEN ONA BU KADAR ACIMASIZCA DAVRANDIN? NEDEN O ORDA YATIYOR? NEDEN BANA CEVAP VERMİYOSUN? JİMİN NEDEN?

Diyip tekrar bi tokat attım hala cevap vermiyodu sonra yoongi kollarımdan tutup bana arkamdan sarıldı

-BIRAAK ONA BUNUN HESABINI SORUCAM BIRAK DEDİM YOONGİ BIRAAK

Boğazım parçalanırcasına titriyordu her bağırdığımda daha çok çatallaşıyodu

Yg:Sakin ol Lalisa lütfen sakin ol

-SAKİN FALAN OLAMAM BEN EĞER JUNGKOOKA BİRŞEY OLURSA SENİ YAŞATMAM DUYDUN MU BENİ SENİ GEBERTİRİM JİMİN ANLIYOMUSUN

Okadar sert davranıyordum ki Yoongi dayanmayıp yere düşmüştü ve benide çekmişti nerde olduğumuzu umursamadan ona sarıldım ve ağlamam daha da şiddetlendi

Yg:Tamam Lalisa sakin ol ona bişey olmicak bak o seni tekrar bırakamaz zaten buna adım kadar eminim

-Bırakmaz deme beni

Yg:Bırakmaz güzel bırakmicak

Ona hafifce kafamı salladım. Oda beni kucağına aldı ve oturaklardan birine oturttu jennie geldi ve elindeki suyu bana uzattı iki yudum içtikten sonra geri uzattım ve ellerimi başımın yanlarına koyup dirseklerimide dizime yasladım.

...

Tam 3 saat geçmişti ve jungkook hala uyanmamıştı bende doktorlardan izin almıştım ve yanına giricektim hemişireler kıyafet getirdiklerinde hemen giydim ve içeri girdim.

-Sevgilim bak ben geldim hadi uyan evimize gidelim sana yine her zaman sevdiğin çilekli sütümden yapıyım hem lusy de seni özledi her gün başımda havlıyo bu seni özlediğinin bi göstergesimi jungkook bence öyle çünkü. Bana onu hediye ettiğin günü hatırlıyomusun çok mutlu olmuştum adını sen vermiştin ona adını çok iyi taşıyodu bence jungkook o benim kızımdı o bizim kızımızdı.

Gözümden yaşlar süzülürken sedyeye oturdum ve jungkookun elini tuttum baş parmağımla da ellini okuşuyordum

-Jungkook hadi uyan sevgilim barınağa gidelim hem lusynin annesini de görürüz sen beni oraya götürdüğünden beri hiç aksatmadan gidiyorum onlarda seni çok özlediler jungkook özelliklede luna onun yanına giderken hep senin bende bıraktığın ceketini giyiyorum o zaman bana yaklaşıyo hatırlıyomusun sevgilim onu kıskandığım günleri o beni hiç sevmezdi jungkook hep senin ona bakmanı isterdi ve senin yanında gelince havlardı hep ama ne oldu biliyomusun o da senin bizi bırakıp gittiğini anladı ve ben günlerce onun yanında ağladım oda benim yanımda ağladı jungkook biz senin için ağladık

Gözüm deki yaşlar artık eliyle buluşup ordanda akıyordu ve yatak ıslanıyordu.

-Sevgilim ben tekrar öyle ağlamak istemiyorum ne olur uyansan ne olur yine birlikde film izlerken uyuya kalsak aslında biliyomusun o durum bile öyle değil sen hep filmin ortasında uyuklardın bende sen uyuda bende seni izliyim diye uyuyor numarası yapardım sen gözlerini kapattığın anda gözlerimi açar saatlerce seni izlerdim jungkook ama ben şimdi sen uyurkem seni izlemek istemiyorum sevgilim lütfen uyan lütfen...

Ona doğru yaklaşınca göz yaşım onun dudağına düşmüştü bende eğilip sadece dudaklarımızı değdirmiştim öpmüyordum sadece değiyordu gözlerimi açıp geriye çekildiğimde jungkookun yavaş yavaş gözlerini açtığını gördüm ve daha çok ağlamaya başladım bu sefer mutluluktan ağlıyordum.

Jk:Uyandım, uyandım sevgilim...

...