wrong send. jjh [su]

𑁍 007

dana pov

naglalakad kami ni jaeyeon papunta sa garden at bigla niya akong yinakap.

"dana di mo alam kung gano ako katuwa makasama ka ngayun,"
he bends on one knee and says

"will you-

"PUTANGINA DANA GUMISING KA NA!!" at don nagtatapos ang maganda kong panaginip. kung di dahil kay lei ikakasal na sana kami eh.

pagputuloy akong hinahampas ni lei habang prinoprotektahan ko sarili ko.

"ANO BA LEI! PAPUNTAHIN KO DITO SI SNOW PARA PAKAGATIN KA SIGE!" sigaw ko sa kanya habang itinigil niya ang paghampas saken.

"pasalamat ka nga ginising kita, late na tayo maya maya tam-"

"pero putangina hindi yon rason para isira mo maganda kong panaginip." i cut her off while i check my phone to look at the time, at that moment i know that i was fucked up.

"HOLY SHI- BAT DI MO KASI AKO GINISING NG MAS MAAGA TANGINA NETO " nagmadali ako papuntang cr para maghilamos at maglagay ng deodorant. bahala na kung di ako maligo basta di ako malate sa klase ni sir dione.

pagkatapos ng ilang minuto sa pagaayos ng buhok at ng uniform. hinila ko kaagad si lei palabas ng kuwarto ko. pagkadating namin sa sala andon yung mommy ko nakahawak ng coffee.

"nak dalhin mo na to. di kita magising kanina eh kaya tinawag ko si lei. banggit ka ng banggit ng pangalan na jae-"

"thank you ma ha!! see you later mwuah!!" kinuha ko kape ko at hinila ko si lei na mamatay na sa kakatawa.

pumunta kami sa bus stop at naghintay ng last batch ng papunta sa school namin.

ilang minuto na nakalipas at wala parin yung bus. we started to panic. sobrang strict kasi ni sir dione.

yung tipong isang minuto ka nalate may detention ka na galing sa kanya, or kaya ipapasulat ka niya sa papel either ten pages back to back ng 'sorry for coming late' or two pages ng explanation without repeatition of words.

parang impyerno class niya and iabot mo den hanggang impyerno subject niya. bwiset na math.

nang may makarating na bus pumasok kaagad kami ni lei and started looking at the time more than our stop.

muntik na nga kami sumobra pero buti nalang may kaklase kaming nasa loob who was also panicking.

siyempre ako may hawak na coffee nagdahan dahan baka kasi matapon. nang makarating kami sa classroom wala pa si sir dione. thank goodness pero and pagkaalala ko bawal pala ang food and drinks sa classroom.

so i stepped out the classroom to drink the coffee my mom prepared for me. kung kaklase ko lang sana si jaemin ibibigay ko na to sa kanya e.

nang makalahati ako i decided to open the lid and drink it all in one go.

pagkadikit ng cup sa bibig ko nakaradam den ako ng liquid na dumapo sa damit ko.

"pu-tang-i-na." i said while looking at my stained uniform and at the guy who just bumped me.

"hOY KUYA! IKAW!" he looked at me and i recognized his face. aba bwiset to ah. bat lagi siyang nakakasira sa araw ko. jung fucking jaehyun.

"may problema ka babe?" pisti kang animal ka. may pababe babe ka pa.

"oo malaking problema!" pinakita ko yung stained kong uniform tas tumawa lang siya.

"ano gagawen ko dyan. magsasabi ba akong gulat ka? tas biglang puputi yan?" inirapan ko siya at tinapon ko yung cup na may kapipirangot nalang na laman na kape.

"alam mo umagang umaga nambwibwiset ka na sana malasin ka ngayun araw at sa mga darating na araw." he pushed his hair up and smirked. may sasabihin sana siya pero

━━━━━━━━━━━━━━━
🍑 yes po opo cliffhanger. should i consider it as a cliffhanger?? parang alam niyo ata yung susunod e AHAHAHAHAHA