The Day I Found You (Day Series#1)

Prologue

Sumalubong saakin ang napakalakas na ulan,sa sobrang lakas.Halos liparin na ang bubong ng katapat naming coffee shop,Bakit sumasabay pa ang lakas ng ulan saaking nararamdaman?

"Ms.Alanis,salamat naman po at nandito pa kayo..Pinapatawag po kayo ni Mr.Wintle." ngumiti saakin ang bagong sekretarya ni Black at tumango.

Maraming nagbago,at oo aaminin ko isa nadin ako sa mga nagbago.It's been a while since huli kong punta dito sa kumpanya ni black.Kahit maraming ala-ala ang nangyari pilit akong ngingiti sakanya na parang walang nangyari.

"Sa opisina po tayo dederetso.Importante daw po kasi kayo kay Mr.Wintle eh." i smiled,importante?tsh.she's probably joking.

Wala akong nararamdam,ni isa wala.Walang halong kaba,saya,lungkot o kahit ano pa man.Wala kang dapat maramdaman alanis.You've changed a lot.Hindi na ikaw ang alanis na ginago ng lahat ng tao sa paligid mo.

Mas lalo pang lumakas ang ulan,kagaya ng ulan ang aking nararamdaman para kay black.Ulan na parang lilipas din,ulan na magiiwan sayo ng pinsala pero kailagan mong bumangon.Dahil hindi pa huli ang lahat,May mga bagay na dapat ka pang gawin.Hindi lang sa ulan dapat iikot ang mundo mo.Just like us.

"She's back." narinig kong bulong ng isang matandang babae ng makasakay kami sa elevator.Inismiran ko lang siya at tinaasan ng kilay.I know she's know me,but i don't hella care.

"Ms.Alanis?Parang napapansin ko po,kanina pa usap-usapan ang pagbabalik niyo?ano po ba kayo noon ni mr.wintle?" pagtatanong saakin ng sekretarya ni black,madaldal siya.sobra.I smiled again.And all the memories flash in my mind.Ang mga ala-alang pilit kung kinakalimutan..

"Hmm.I'm just a no one." nauna akong lumabas ng elevator.Hindi ko nakakakaya ang mga ganong tanungan nila saakin.Nakakairita.

"Hey.Alanis?ikaw na bayan?O my god ikaw na nga!!" Sumalubong saakin ang nakangiting mukha ni ate justatica.Tinignan ko kung sinong nasa likod niya.And probably it's red.I smiled,wala akong gana na magsalita.I'm exhausted.

"Pagod si alanis,Mamaya na kayo magusap justatica." seryosong sabi ni red at ngumiti saakin.Sinenyasan niya ako kung nasaan si black.

Bago ako pumasok tumingin muna ako  sa kabuuan ng loob ng opisina ni black,it never change,nagawi ang tingin ko sa harap ng salamin,Ang salamin kung saan nakita ni black ang lahat saakin.Ang salamin na dapat matagal ng basag.Basag dahil nakikita ko nanaman ang dati kong sarili doon.

"Relax.Alanis.Si black lang yun." inayos ko ang damit kong camisole at ang black kong blazer and i look at my white wide leg pants,and my heels also.Huminga ako ng malalim bago tumuloy sa private office ni black.

Parang nagslow mo ang lahat sa paligid ko ng biglang humarap si black sa gawi ko,Bumuntong-hininga ako at ngumiti sakanya.Hindi ko pinahalata ang panginginig ng tuhod ko,ayan nanaman ang mga titig niya.Nakakatunaw.

It's been seven years,Since the last day i saw him.Ibang-iba ang Black na nasa harapan ko.Mas lalong nahubog ang ganda ng katawan niya.Mas lalong kumapal ang kilay,And those lips,the perfect lips that when met mine,i melt.

12:51 na ngayon,dapat mainit ang panahon pero dahil sa ulan,unti-unting lumalamig ang pakiramdam ko.Kinakabahan nanaman ba ako?mali ito.Kailagan kong pigilan ito.

"It's been a while,How are you?" walang ka emo-emosyon niyang tanong saakin.I smiled,show who is the great pretender alanis.