dün
godrics hollow'dan sonra uyuyamadım.
onlarla birlikte hissedemedim.
tamamen yapayalnızdım.
harry'i düşündüm, nasıl büyüdüğü veya neler yaptığı hakkında hiçbir fikrim yoktu.
sadece geçen yıl manşetlerde "hayatta kalan çocuk" adında james'e çok benzeyen birisini hatırlıyorum.
harry'di o.
yanında ünlü birisi vardı; kim, fikrim yok.
hiç gazeteleri düzgün okuyamazdım ki ben.
çocuğun görüntüsünü hatırlamaya çalıştıkça aklıma hep james geldi.
oturduğum koltukta çok ağladım, sirius.
her zaman james'i düşünsem aklımda sen canlandın.
hiç ayrı kalmazdınız.
hep beraber olurduk.
ne zaman gülümsediğinizi hatırlasam daha çok ağladım.
james, lily, peter.
marlene, frank, alice, dorcas.
hepsine teker teker ağladım.
kendime ağladım, ağladıklarımın hiçbirinin şimdi yanımda olmayışına.
her yerdeydin, sirius.
bir benimle yoktun, seni hep izlerken buldum kendimi.
sürekli bana bakan gözlerini gördüm.
kendimi hissedemeyene kadar ağladım.
gece olduğunda
dolunay olsa dahi
koltuğumda kıpırdayamayan bir kurt vardı.
her halimle yapayalnızdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐋𝐎𝐍𝐄𝐋𝐘 𝐏𝐄𝐎𝐏𝐋𝐄 // 𝑤𝑜𝑙𝑓𝑠𝑡𝑎𝑟 ⚣︎
Short Story❝ah, tüm şu yalnız insanlara bak sirius. ne yazık ki, ben de onlardan biriyim.❞ the beatles - eleanor rigby vera.
