သခင့်စေရာ

part 6

နံရံ မှာ ချိတ်ထားတဲ့ ပုံက လူငယ်တစ်ယောက် သူနဲ့ ရွယ်တူ အမှန်ပြောရရင်တော့ဘုန်းတေဇာမာန်
!ဟင် ဘုန်း
ဟိန်း ကြောင်းနေစဥ်
!ဟုတ်တယ် ဟိန်းလေး အာ့တာအန်တီသား ဘုန်းတေဇမာန် လေ
သူ့က မိုးကို သိပ်ချစ်တာ အခုထိ မိုးနဲ့အိပ်တုန်း အခုတော့ သားနဲ့ သူနဲ့ အိပ်နောိ
!ဗျာ
!ဟုတ်တယ် သားရေ အိပ်လိုက်နော်
!ဟင်... ဟုတ်
!သားရေမေမေတို့ ပြန်မယ်နော် ဂရုစိုက်နော် ဖုန်းဆက်မယ်နော် ကြားလား
!မြတ်.ရေ တို့ပြန်ပြီနော်...သားရေ အန်တီ မိုးအပေါ် မဆိုးရဘူးနော်
!ဟုတ် မေမေ
အာလုံးပြန်သွားတော့ ဟိန်းကို အန်တီ မိုးက အိပ်ခန်းလိုက်ပြတယ်
!သားရေ ပစ္စည်း တွေ မနက်မှ နေရာချနော်...အခု ဝင်လိုက်တော့
!ဟုတ် မ မ
:အန်တီသွားပြီနော်
မမ ထွက်သွားတော့ မှ ကုတင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ် သိပ်ဖြူစင်တဲ့ ကလေးလေး အိပ်စက်နေတယ်....အိပ်ရင်းနဲ့တောင်ပြုံးလို့
သူ့ရင်ထဲမှာတော့ စူးခနဲ့ အောင့်လာတယ် မောင် ကောင်မလေး အကြောင်းအိမ်မက် မက်ပြီး ပြုံးနေသလား
ဟိန်း လည်း ကုတင် တဘက် တက်ပြီး အိပ်မလို လုပ်ပေမယ့် အိပ်မပျော်နိုင်
မောင်... အခုလို အနားမှာနေ နိုင်မယ်လို့ မထင်ခဲ့မိ မတွေးခဲ့မိပါ
အခုလို နေခွင့်ရတာနဲ့ပဲ ကျေနပ်ပါပြီ
ဟိန်းမသိလိုက်တာက အခုလိုနေတာက ပိုနာကျင်မယ်ဆိုတာ
ဟိန်း အတွေးလွန်ရင် ခေတ္တအိပ်ပျော်သွားလေသည်
သူတို့တော့ မနက်၇နာရီ အနားက မောင် က မနိုးသေး
!aမောင်...အာ..ဘုန်းထတော့ ထတော့ ၇နာရီ ထိုးပြီ
!တီလေးကလည်း သားက အိပ်ချင်သေးတာ
ပြန်အိပ်ပျော်သွားလေသည်
ဟိန်းလည်း ထပ်နိုးရတော့သည်
ဘုန်းက မထသည့်အပြင်
!တီလေး..အာဘွား ပေး အာ့ဆ်ု သားထမယ်
!ဘာ...
ဟိန်းအော်လိုက်မှ ဘုန်းးနိုးပြီး
!ခင်ဗျား....ဟင် အကို.. ဘလိုကျွန်တော့ အခန်းထဲ ရောက်နေတာလည်း
!အရင်ထ.. ပြီးမှ ကိုယ် ရှင်းပြမယ်
!အမ်း..ဘာ
သူတို့ အောက်ဆင်းလာတော.
ထမင်းစားခန်းထဲမှာ ဘုန်းရဲ့ ဖေဖေ မေမေ နဲ့ မမ တို့က ထိုင်နေတယ်
!ဘုန်းလေး နဲ့ သားလေး လာထိုင်လေ....
!ဟုတ် ဒယ်ဒီ
!ဟုတ် အန်တီ
!အော် သားရယ် အန်တီ လို့ မခေါ်ပါနဲ့ နောက်လည်း ခေါ်ရ...မာမီလို့ ခေါ်နော်
!ဟုတ် အန်..အာ..မာမီ
!သားက လိမ်မာလိုက်တာ ဘုန်းလေးနဲ့ ကွာပါ့
!အာ.. မာမီကလည်း
!မမ.. သားကို ကျောင်းလိုက်ပို့ပါနော်
သားကားမပါဘူး...ညနေမှ ဝင်ယူရမယ်..
!ဘုန်း..မင်းအကို ကို ခေါ်သွားလိုက်
!ဟုတ် မာမီ...ရပါတယ်
!သား..အားနာလို့
"ဟိန်း...လိုက်သွားလိုက်... မမလေ တကယ်မအားလို့ပါ
!အကို က မလိုက်ချင်လို့လား
!ဟုတ်မမ
အာ့ဆို အကို လိုက်မယ်နော် ဘုန်း
!သားက ဟိန်းလေးကို ဘူန်းလိူ့ ခေါ်ခိုင်းထားလား
!ဟင်
!မမ ပြောပြမယ် ဘုန်းလေးက သူ့ကို နာမည်အစ အလုံးကို သူချစ်တဲ့ မိသားစု ပဲ ခေါ်ခိုင်းတာ တခြားလူခေါ်ရင် တစ်ခုခုလုပ်ရော အခု ဟိန်းလေးက ခေါ်တယ်ဆိုတော့ အဟမ်း..အဟမ်း
မိဘတွေက ရယ်နေကြလေသည်
ဘုန်းကတော့
!တီလေး..မ စနဲ့
!မမ ကလည်းဗျာ
သားကျောင်းသွားတော့နော်
ရှက်ရှက်နဲ့ အပြင် ထွက်လာမိတော့ ဘုန်းက ဆိုင်ကယ်နဲ့
!ဒီဆိုင်ကယ်နဲ့လား...မလိုက်ရဲဘူးနော်
!အကို ကလည်း ..ရော ဦးထုပ်
!ကိုယ် မဆောင်းတတ်ဘူး
!ဟင် လာ ဘုန်း ဆောင်းပေးမယ်
သူအနားကပ်မိတော့ ရင်တွေခုန်လာမိပြန်ရော အလိုက် မသိတဲ့ ကိုယ့်နှလုံးသားကို အပြစ်ပြန်တင်မိလေသည်...ပြီးတော့
!လာတက်...
မြန်မြန်လေး မောင်မှ မှီမှာမလို့ ကျွန်တော့ကို ခါးကိုဖက်ထားနော်
!ဟင်
ဘုန်းက ဆိုင်ကယ် အမြန်မောင်းတော့ ဟိန်း တျောက် မောင့် ခါးလေးကို ဖက်လိုက်မိတယ် အရှေ့ မောင့် စကားကြောင့် ရင်ခုန်သံတွေ ဆူညံနေတော့သည်
..အကိုက ဘုန်းဆိုင်ကယ်ကို ပထမဆုံး စီးခွင့်ရတဲ့ တစ်ဦးတည်းသောလူတဲ့
ရိုးရိုး သာသားပြောပေမယ့် မရိုးသားတဲ့ ကိုယ်က မနေတတ်တော့
မောင် မင်းကလေ ကိုယ့်ကို ပိုချစ်လာမိအောင် လုပ်နေတယ်
သေချာ တယ် ပိုချစ်လေ ပိုနာကျင်ရလေပဲဆိုတာ