A/N: Sorry for the typo and wrong grammar if meron akong time aayusin ko po thanks enjoy reading! A/N: Sorry wrong grammar if meron akong time aayusin ko po thanks.
Jewel's POV
After ng pag stay namin sa R Hotel. 3 days din kami nag tagal dun. Sobrang daming activties ih.
Pag uwi namin sa bahay ng mga bata. Nag day off muna kami ni zayne at masyadong masakit katawan namin dahil may mga heavy activities din kami ginawa. Dahil day off namin nag paalam ako kay zayne na aalis ako.
"Hubby, aalis sana ako. Oum may pupuntahan kasi ako medyo importante. Pleaseee" pag mamakaawa ko kay zayne dahil kailangan ko talaga i have to see callista about my health.
"Importante ba talaga yan? Wifu?" Tanong sakin ni hubby.
"Oum oum hubby ih" simpleng sagot ko kay zayne.
Saka umupo ako sa hita nya.
Hinalikan ang labi nya.Agad nya naman ako hinatak papalapit sa kanya.
Paghawak nya sa hita masakit kaya napatigil kami sa ginagawa namin. Saka tinignan ang hita ko.
Nakakita namin may malaking pasa parang matagal na.
"Saan galing yan? Jewel? " medyo galit na tanong ni zayne sakin.
"Kaya dahil napatama lang sa may kanto Or sa mga activiies natin noong nakaraan" mahinang sabi ko.
" meron na din ako sa may braso kanina ko lang din napansin" mahinang sambit ko.
Saka nya hinatak yung braso at tinignan ang braso ko.
Halos umusok na ang ilong nya nga nakita nya nyo.
"Hindi mo na naman inaalagaan sarili mo jewel! Baka ano sabihin sakin ng mga tao pag nakita nila yan. Nihindi nga kita nasasaktan, Jewel naman sabi ko sayo alagaan mo sarili mo" galit na galit na sabi ni zayne sakin.
Kaya isiniksik ko ang sarili sa kanya saka ako nag salita.
"Sorry na hubby, inaalagaan ko naman sarili ko. Baka natama lang kung saan sorry na hubby" maingak ingak kong sabi.
Nagulat ako ng bigla mya ako yakapin ng mahipit.
"Sorry na nasigawan kita kasi alam mo naman na sobra kitang mahal kaya kahit kagat ng lamog hindi ka madapuan, sorry na wifu ng alala lang ako sayo, sorry if nasigawan kita sorry" malambing na sabi nya at niyakap ako ng mahigpit.
Hanggang sa magkabati kami ganun pwesto namin. Hindi papatalo sa pagsasabi ng "i love you" ih.
Medyo napansin nya din na mas lalo akong gumaan. Kaya pinagalitan nya pa ako. Nag aalala sya sakin ng ganito kasi noong nakaraan lang nag chi-chill ako tapos nilalagnat ako. Halos 40 degree ang inabot. Bui na lang nawala din agad yung lgnat ko makalipas ang isang araw.
"So anong oras mo balak umayos wife?" Tanong nya sakin kaya napatingin ako sa kanya.
"Oum, pagkatapos sigurob kumain" sagot ko sa kanya.
Pagkatapks namin mag haroutan sa kwarto namin. Agad naman kaming bumaba nag luto siya ng adobo. Paborito kasi yun ng mga bata. Lalo na kapag may pinya.
After naming kumain agad akong nag linis. Habang nag liligpit ako ng mga pinggan bigla ako nanghina. Hindi ko alam kong bakit. Nasagi ko pa yung baso kaya nahulkg sa lapag napalingon naman biglang napalingon sakin buti na lang tumakbo sya ng mabilis sakin kundi tatama ang ulo sa sahig.
Kaya agad nya akong inupo sa upuan.
"What happen daddy?" Nag aalalang tanong ni beethoven sa daddy niya kaso hindi sya sinagot ni zayne at tumingin lang sakin.
"Mo-mommy, may blood sa ilong mo" natatakot na sabi ni lythe samin kaya agad kung kinapa yung ilong ko.
"Du-dugo" mahinang sambit ko saka mawalan ng malay.
Zayne's POV
Nag biglang nawalayan ng malay si jewel agad namin syang dinala sa kwarto namin. Naalala na ako ng sobra kay jewel. Lahat ng galit ko kanina dahil sa mga nakita kong pasa nya sa hita at braso napalitan ng pag aalala.
Hindi ko maintindihan yung nararamdaman ko. Kinakabahan ako na ewan.
Kaya pagkababa na pagkababa ko sa kanya ng higaan namin.
Agad ko na sanang tatawagan ang family doctor namin ng bigla tumunog yung phone ni jewel sa drawer namin. Kaya agad ko itong sinagot
"Hello" panimula ko.
"Hello. Jewel nasaan ka na akala ko ba pupunta ka dito para sabihin sayo ang sakit mo? Jewel you have to see me now. Nag aala-" putol na sabi kausap ko sa telepono.
"A-anong s-sabi m-mo? May sakit ang asawa ko?!" Galit n galit kong sambit.
"Ahm sorry wrong number ata natawag-" putol nyang sabi.
"Hindi mali ang natawagan mo, asawa ito ni jewel. Nahimatay si jewel kanina kanina lang tapos nag dugo ang ilong ny-" putol kong sabi dahil bigla syang sumigaw
"An-ano!, tangina. Five minutes pupuntahan ko kayo dyan" sigaw noong kausap ko sa telepono at binabaan ako.
Halos hindi na ako makagalawa sa nalaman ko. May sakit ang asawa ko.
After ng limang minuti andito na agad yung tumawag sakin.
Paano ko nalaman? Nag pakilala sya. Sya daw ang personal doctor ni Jewel. Ngayon ko lang din nalaman na may sariling doktor ang asawa ko.
Unti unting luha si Callista habang nakatingin sa asawa ko.
"miss di pa patay ang asawa ko, wag mo iyakan" malamig na sabi ko.
Kanina pa ako kinukukit nila lythe at beethoven kung ano daw nagyare sa mommy nila.
"Miss ano pong nagyare sa mommy ko? Bakit po sya nang hina kanina tapos may blood po sya sa nose" malungkot na tanong ni lythe sa doctor.
"Bebe, hindi mo pa maiintindihan kasi baby ka pa, pagtandan mo pa sya maiintidihan" kausap nya sa mga bata.
"Diretsuhin mo na nga ako" malamig na sabi ko sa kanya.
"May sakit si jewel. Leukemia. CHRONIC LYMPHOCYTIC LEUKEMIA" maikling sambit nya.
Kaya nanigas ako sa kinattayuan ko bigla.
Parang tumigil ang pag ikot ng mundo ko. Noong narinig ako ang mga iyon."Ang leukemia ay namamana genetic disorder. Pwedeng sa part ng mama nya or sa papa nya." Paliwanang ni Callista sakin muli.
"Alam ba ito ni jewel?" Nauutal utal kong tanong sa kanya.
"Nope, ngayon nya pa lang malalaman dapat kaso nga ito ang nagyare" paliwanag muli nya
Hindi ko na sya kinausap. Habang inintay na lang namin magising si Jewel tinuloy ko ang pag huhugas ko sa baba habang sila naman nasa kwarto kasama ang dalawang bata.
To be continue...

YOU ARE READING
We Meet Again
Teen FictionMay mga taong pinaglayo ng tadhana at muling pinaglapit upang malinawan sa lahat. Upang maibsan ang mga sakit na naramdaman. Upang makita muling ang pamilya tumulong sa pagbuo Pamilya iniwan para sa isang tao. Para kahit sa huli. Nag kasama kami mu...