820 99 172
                                    


Yağan yağmur ile elimdeki şemsiyeyi açıp kafama tuttum ve yürüdüm

Eve doğru yaklaşınca markete girip kendime çikolata aldım poşet biraz fazla dolmuştu ama umursamayıp kasaya gittim elimdekileri alınca marketten çıkıp boş sokakta yürüdüm

Sokak karanlıktı sadece loş bir ışık çok az aydınlatıyordu

Birden ileride birini gördüm o tarafa doğru gittim gördüğüm şey ile ağzım açık kaldı

"Senin burada ne işin var"

"Abimi bekliyorum abla"

"Abin nerede?"

"O çalışıyor birazdan gelir"

"Ama sen çok üşürsün böyle al bunu"

Elimdeki şemsiyeyi ona uzattım
"Abim kızar"

"Dur bekle"

Çantamdan kalem kağıt çıkarıp not yazdım

"Lütfen ona kızmayın o daha küçük soğukta üşür hasta olur umarım anlayış gösterirsiniz"

Elimdeki kağıdı katlayıp minik eline verdim diğer eline şemsiyeyi verdim daha sonra montumu verip yanağını öptüm

"Kendine dikkat et"

"Ama sen de hasta olursun!"

"Birşey olmaz bana..hem evim yakın"

"Pekii"

Ona gülücük sunup çantamı kafama tuttum ve koşarak oradan ayrıldım arkamı döndüğümde oradaki çocuğun bana el sallamasını ve yanına gelen iri bedeni gördüm

Büyük ihtimal abisi idi..

Eve varınca nefes verip içeri girdim tek yaşıyordum ailem bir kazada ölmüştü ama ben bir şekilde hayatımı yaşıyordum..

{Yazardan}

Küçük çocuk abisi ile o soğukta yağmurda kaldırımın üstünde sarılarak uyuyorlardı..

Abisi çalışıyordu ama bir ev ala bilecek kiralıyacak para kazanamıyordu..

Sadece yemek ala bilecek paraları vardı..

Hafif uzamış saçlarını geri atıp elindeki kağıda baktı güzel el yazısı ile yazılan yazıyı tekrar okudu..

Kardeşi gibi sevdiği kabul ettiği çocuk ona yardım eden güzel kadını anlatmıştı

Şu ana kadar kimse onlara yardım etmemişti..

Tanrıya yalvarıyordu ama tanrı onu görmezden geliyordu.

Her işi kötüye gitmişti..

Sahi tanrı neden onu görmezden geliyordu?

Yanımdaki minik beden için yalvarıyordu tek dileği onu okutamak dı..

Onun yaşındakiler şu anda bire gidiyordu..
Küçük kardeşi ise burada onunla sürünüyordu..

Üstüne atılan iftira yüzünden yetimhaneden atılmıştı zaten yaşı artık yetimhanede kalması için uygun değildir on sekiz yaşından büyüktü

Küçük kardeşini ise büyük bir cağnilik yapıp onunla beraber yetimhaneden atmışlardı..

İnsanlar acımasızdır en büyük örneği ise bunlardı.

Kimse onlara yardım eli uzatmıyordu..

Taa ki o kız ile tanışana kadar..

Taa ki o kız ile tanışana kadar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Bölüm nasıldı?

Sizi seviyorum aşklarım ♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️

Şuraya bir sınır koyuyorum sınır dolunca bölüm gelmeyecek ama LGS'den sonraya gelicek yani sınırı şimdiden doldurun bölüm geliceği zaman sınır dolmuş olsun

Sınır: 155yorum

Şuraya etiket ala bilir miyim lütfen ❤️

.

Welcome Home~LiskookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin