Խանախակի-հորինված հիվանդություն որով տառապում են ոչ փոխադարձ սիրո ժամանակ։Հիվանդը հազում է արյունոտ ծաղիկներով...
-Թեհյոն...
-Ինչ՞
-Ես ուզում էի քեզ բան հարցնել...
-Ինչ՞
-Դու Չոնգուկին չես տեսել՞
-Ես խի՞ պիտի իրան տեսնեմ։Իմ իմանալով դու ես իրա լավագույն ընկերը։
-Ես զանգում եմ չի պատասխանում... ես էլ մտածեցի...
-Մտածեցիր որ ես կիմանամ, որովհետև անընհատ իմ կողքերնա ֆռում՞
-Դե հա։
-Չէ երկու օրա չեմ տեսել։Երևի վերջապես հասկացելա որ զզվցնումա...
Թեհյոն flashback
"Ինչ ես հետևիցս գալիս՞ զզվցրեցիր՛ " "Բան ու գործ չունես՞" " Դու գիտես ինչ է անձնական տարածքը՞" "Լսի ես չեմ ուզում քո հետ ընկերանալ... ես շատ ընկերներ ունեմ։ " ......
Թեհյոն flashback վերջ
-Ինչ ասոցիր՞ զզվցնումա։ Չէ ես հասկանում եմ որ քո ինքնագնահատականը ամպերից էլ վերևա... բայց քո մեջ մի քիչ մարդկություն կա՞ դու անշնորհակալի մեկը։Չոնը անընդհատ քեզ օգնումա իսկ դու ինչ ես ասում... թե մտածում ես որ շատ բախտավոր ու հաջողակ մարդ ես՞ դու ընդամենը հիմար ես։Էն որ դպրոցից հլը չես հելել Գուկի շնորքնա։ Մինչ դու ակումբներում ժամանակ ես անցկացնում ինքը սաղ գիշեր քո ու իրա տնային աշխատանքներնա անում։ Հեչ չես մտածել խիա քո ուտելիքը տարբերվում մնացածինից, որովհեըև քոնը ամեն առավոտ Գուկնա սարքում բերում ու խնդրումա ճաշարանի աշխատողին որ քեզ չասեն որ ինքնա սարքել... գիտես ինչ եթե մեկից պիտի զզվես քեզնից զզվի։
POV հեղինակ
Չիմինը պտտվեց ու գնաց, շոկի մեջ թողնելով կանգնած տղային։ Թեհյոնը չգիտեր որ... նա ոզում էր ասել որ չի իմացել...բայց չի հասցնում զանգը հնչում է և աշակերտները ուսուցչի հետ մտնում են դասարան։ Բոլորը նստում են իրենց տեղերում։ Ուսոցիչը նայում է սեղանին և տեսնում որ տնային աշխատանքները չկան։Նա հանձնարարել էր դասարանի ավագին որ մինչ դասի սկսելը բոլորի տրերը հավաքի և դնի իր սեղանին։
-Չոնգուկ տետրերը որտեղ՞ են
Նա հայացքով շրջում է դասարանով և նկատում որ Չոնը չկա։
-Որտեղ՞ է Չոնը։
Երեխաներից մեկը կանգնում է և բոլորը թեքվում են նրա կողմ սպասելով թե ինչ կասի։ Թեհյոնը շունչը պահել էր... նա սկսել էր իրեն մեղավոր զգալ...
-Ես երեկ նրան տեսել եմ դեղատանը... նա ինձ չնկատեց ինչ որ դեղ գնեց ու հեռացավ...
-Երևի ենքանա գիրք կարդացել որ ուղեղն էլ չի դիմացել ու հրաժարականա տվել։
Ասեց մի աղջիկ ու սկսեց ծիծաղել։
-Չես հասկանում որ անտեղի ես բերանդ բացել՞ կարողա օգնեմ փակես՞։
Քմծիծաղով ասեց վերջում նստած տղան։
-Յունգի՛։
-Ես ուղարկի ուզում եմ ասել որ մի քանի անգամ տեսել եմ Չոնգուկին, մեկ զուքարանում էր փակվում մեկ վազելով ամեն ինչ թողում ու գնում։ Ինձ թվումա առողջական խնդիրներ ունի։
Թեհյոնը զգումա որ ինչ-որ բան կանգնելա կոկորդին։Ինքն էլ էր նկատել տղայի վռրջին շաբաթվա տարօրինակ պահվածքը։ Նա արագ հելնում ու գնում է դասարանից դուրս։Արագ քայլերով իջնում է աստիճանից և զանգում Չիմինին։
-Ինչ՞
-Որտեղ՞
-Ինչը որտեղ՞
-Գուկի տան հասցեն ասա։
-Եթե իմանայ ես կգնայ չէի գա քեզնից հարցնեի թե ուրա։
Թեհյոնը հեռախոսը դնում է գրպանը և գնում դպրոցի արխիվ։
-Թեհյոն՞ էս ոնց ես ինձ հիշել։
-Նամջուն ինձ արագ մի աշակերտի տան հասցեն գտի տուր։
-Բայց...
-Ոչ մի բայց մի անգամ ախպորդ լսի ու արա են ինչ խնդրում եմ։
-Լավ... անունը ասա։
-Չոն Չոնգուկ։
....
Թեհյոնը կանգնած էր 12 հարգանի շենքի մոտ։ Մտնելով ներս նա գնում է դեպի լիֆտը և երբ ձեռքը տանում է որ սեղմի 7 հարգիբկոճակը սիրտը կծկվում է։ Նա տեսնում է չորացած արյան հետք... նա արագ սեղմում 7 հարգի կոճակը։
Մի քանի րոպեն նրան մի հավերժություն է թվում։ Երբ դռները բացվում են նա դուրս է թրչում և արագ մոտենում 13 երորդ բնակարանին։Նա ձեռքը տանում է որ թակի բայց նկատում է որ դուռը բաց է։Կուլ տալով թուքը նա բացում է դուռը և առաջ գնում։ Նա տեսնում է տան տարբեր անկյուններում արյան հետքեր...և ծաղիկի թերթիկներ...նրա աջքերը խոշորանում են և մտքում գալիս մի բառ "Խանախակի" նա վազելով առաջ է գնումն և մտնում միակ երևացող դռնից ներս։
-Չոնգուկ....
Թեհյոնը փակում է բերանը որ բարձր չգոռա։ Ոտքերը թուլանում են և նա ընկնում է գետնին։Արցունքները իրար հետևից ընկնում են ցած... և նա չկարողանալով նայել... փակում է աջքերը։
Սենյակում գետնի վրա նստած էր տղան հենված մահճակալին... նրա աջքերը փակ էին... ձեռքերը և բերանը արյան մեջ կորած։ Նրա երակներից դուրս էր ցցված վարդերի փշոտ ծաղիկներ որոնք պատառոտել էին սպիտակ մաշկը։ Նրա սրտի հատվածում մեծ վերք կար, որի միջից նույնպես վարդեր էին դուրս եկել...
Թեհյոնը բացում է աչքերը և դանդաղ քայլերով մոտենում տղային։
Նա տեսնում է իր նկարները, որոնք գետնի վրա տղայի կողքին էին դրված։
Նա վերցնումն է մեկը նայում և ծնկի է գալիս ։
-Չոնգուկ~ա....ես չգիտեի։
Նա լաց էր լինում...
-Ես...իրոք....չգիտեի....կներես։
Թեհյոնը մոտենում է մահացած տղայի մարմնի մոտ և գրկում նրան։
-Ես արժանի չեի քեզ.... դու չպետքա ինձ սիրեիր.... ես ոչ մեկի սիրուն արժանի չեմ...ես....ես... ես.... չէի....ուզում....
Վերջ
Խանախակին մասամբ է հորինվածք.... ես մտածում եմ որ անպատասխան սերը կարող է սպանել մարդուն հոգեպես....
#has_maggy
