kagehina ー cursed

十

herkes öğrenmeli, katil sensin.

etrafındakiler lanetli olduğunu düşündü, lanet sensin.

sevdiğin insanlar delirdi, delirten sensin.

artık dayanamıyorum, dayanabilen sensin.

uyurken yanına geliyorum, bu seni son görüşüm olacak.

önce izliyorum seni, uyurken pek güzel görünüyorsun.

sonsuz uykuya geçtiğinde tabutunu kapattırmayacağım asla.

güzel yanaklarından öpüyorum yavaşça,

kalbimi katıyorum. 

kapalı gözlerinden öpüyorum sonra,

bedenimi veriyorum.

şekilli burnundan öptüğümde,

aklımı yitiriyorum.

ve ince dudaklarını öptüğümde, kahretsin,

ruhumu sana armağan ediyorum.

gözlerimden yaşlar süzülürken tutuyorum silahımı.

sana doğrultuyorum, ellerim sesim gibi titrek.

"ah güzelim, hoşçakal,

ikimizin arsız şeytanları,

cehennem kapısında tekrar buluşacak."

gözlerini açıp bana baktığında, donuyorum şokla.

tanrının bu insanlığa en güzel lütfü olan gözlerin,

neden bu denli deli bakıyor ki bana?

ellerime hakim olan titreme, kalbimi ele geçiriyor.

bir hışımla yataktan kalkıyorsun,

yapabileceğim hiçbir şey yok.

seni uyurken öldürme fikrine bile zor alışmışken,

yapabileceğim hiçbir şey yok.

o heybetli bedenin karşısında kendimi aciz hissediyorum.

korku tüm vücudumu bir sarmaşık gibi sararken, 

gözlerinin güzelliğine ölüyorum.

yavaşça gülümsüyorsun bana,

ben de sana.

sivri hançeri hiç düşünmeden bana saplıyorsun.

silahım elimden düşüyor, kalbimdeki yara çok acıtıyor.

fiziksel olandan bahsetmiyorum.

deli dudaklarınla fısıldıyorsun,

"ah biriciğim, ben çok üzgünüm,

ikimizin şeytanları asla buluşamayacak.

çünkü sen, iblis olamayacak güzellikteki sevgilim, sen bir meleksin,

ve daima öyle kalacaksın.

beni cehennemin kapısında bekleme,

oraya ait değilsin."

bir ilahi okuyor sanki, hissediyorum kutsanıyormuşum gibi.

kucağına düşerken siliyor gözlerimden akan inci tanelerini.

tutamıyorum kendimi,

"seviyor musun beni?"

gülümsüyor, deli,

"katiller kurbanlarını sevmez mi sanki?"

gözlerim kapanırken hissettiğim tek şey, dudaklarımın üzerindeki busesi.

'ah, kurtarın beni,

ona aşık oldum.'

siyah tabutun önünde, gösterişli bir adam gülümsüyor.

"sevdiğim insanlar en sonunda delirip öldü, değil mi?"

------

ithaf; hey_shoyo şiir gibi bir fic, şiir gibi bir insana hediye ♡

ehm selammmmmmm ヽ(o＾▽＾o)ノ yazdığım bu saçmalığı sonuna kadar okuyan herkese çok çok çok çok teşekkür ederim ♡♡♡♡♡ bi vocaloid sarkisi bana ilham verdi, benim için eğlenceli bir hikaye oldu, yazarken çok eğlendim, belki arada tekrar yazarım böyle hikayeler.

ÖBTÜM (っ˘з(˘⌣˘ ) ♡