*continuation of flashback*
pagkatapos ng follow up check up ni sofia ay nanahimik ang lahat
di parin tumitigil sa pag si tita,sinisi ang kanyang sarili dahil sa nangyari kay pia
i suddenly felt guilty about what happened it is all because of me i'm being selfish
but no, aksidente lang yon andrea, tama aksidente lang yon di mo kasalanan ang pagka bagok ni sofia
"mommy,i'm tired na can we go home?"
biglang sabi konapatingin naman saakin si tita
"andrea,ikaw ang kasama palagi ni sofia hindi ba,anong nangyari? bat nagkaganito ang anak ko? bakit wala kang ginawa?" naiiyak na sambit ni tita
"Isabella enough!"biglang sigaw ni tito
"No,kailangan ko malaman kong bakit naaksidente ang anak natin, alam ni andrea ang nagyari, please tell me kung anong nangyari bakit nagkaganito ang anak ko parang awa mo na"
"What are you saying Isabella? are you blaming my daughter for what happened to Sofia? can't you see? it was an accident stop talking my to my daughter like that stop blaming her!"
with that hinila ako ni mommy palabas ng room
naiiyak ako at di malaman ang gagawin
ng makasakay na kami sa kotse ay biglang nag salita si mommy
"from now on ayoko ng makitang nakadikit ka kay Sofia naintindihan mo?"
"but mommy-"
"no but's Andrea just do what i said"
natahimik ako at iniisip nalang ang mga posibleng mangyari
*after 6 months*
today is the day, na makakalabas si Sofia sa hospital and yes she had comma
she slept for over 6 months and the worst part is meron siyang temporary amnesia na di alam kung kailan babalik ang ala ala niya, nalaman ko lang to kay yaya narinig kong pinag uusapan nila ni mommy nung isang gabi
sa loob ng 6 na buwan pag aaral at modeling lang ang inaatupag ko
naging busy sila mom and dad dahil next month na ang 67th anniversary ng company namin ang 'De Guzman Man Power Incorporation'
pinaghahandaan nila mom and dad to dahil mag to-throw sila ng party para sa lahat ng employees and investors ng company namin
and i'm really excited dahil ngayon nalang ulit ako makakaranas ng malalaking party at sa kumpanya pa namin
*The Party Celebration*
umaga palang ay di na mag kandaugaga ang lahat ng katulong sa bahay sa pag tulong sa pag aayos ng set up para sa party mamaya nandito na rin ang mga event organizers na hinire ni mommy
"Good morning sweetheart,did yoy get enough of sleep for later?"Biglang tanong ni daddy habang kumakain kami
"Yes dad, i'm kinda excited nga po e" masiglang tugon ko
"Good for you anak, bilisan mo na kumain jan at para makapag ayos kana"
"okay dad"
after kumain ay nauna na ako sa kwarto para makapag ayos
pag tapos kong maligo ay dumating na ang hair and make up artist ko together with my gown na susuotin ko later
nag simula na silang ayusan ako evening look ang ginawa saakin ng make up artist ko at kinulot naman ng malalaki ang buhok ko at hinayang ilugay iyon
i'm so excited!
pag ka suot ko ng gown ko ay namangha ako sa ganda nito
it's a color black gown with a touch of champagne color on it
maya maya pa ay pumasok na si mommy sa kwarto ko
she look good on her gold dress i can't help but to admire my mother so much manang mana ako sa pinag manahan
"let's go honey"
with that lumabas na kami ni mommy sa kwarto ko at sinumulan na naming i welcome ang mga bigating bisita waang tigil ang pag dating ng mga bigating sasakyan sa labas ng bahay namin thank goodness at malaki ang parking area namin
"omyghad your daughter literally looks like you Amanda she's so gorgeous,what a good looking girl you've must be very proud of!" biglang sabi ng isang ginang
"thank you so much! enjoy the party" masiglang sabi ni mommy
ang dami ko pang natanggap na puri galing sa mga bisita namin at aaminin kong nag boost ang confidence ko not until i saw her, Sofia together with her mom and dad
i thought they weren't invited?
"Amiga,Amigo Welcome to our house, i'm glad you came!" masayang sabi ni mommy
"Of course we will! so ano let's go?" with that naiwan ako at si sofia sa receiving area
"Andrea,i've missed you so much" biglang yakap sakin ni sofia
" i thought you'd already forgotten me"naguguluhang tanong ko
"why would i?" biglang sabi niya
"tara na sa loob hinihintay na nila tayo" biglang alis niya
naiwan akong tulala at di alam ang gagawin basta isa lang ang iniisip ko ngayon, gusto ko nalang mag paubaya at kalimutan ang lahat ng sakit na nararamdaman ko.
-Don't forget to vote and follow me!
YOU ARE READING
The Pleasure Between Us(on-going)
RomantikSPG/18+ WARNING!! THIS STORY CONTAIN MATURED CONTENT THAT IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READER!!!READ AT YOUR OWN RISK