Opracowania Lektur klasy VIII cz.13.

Charakterystyka Chilon'a

Chilon Chilonides

Przedstawienie i wygląd postaci:

- Eunice przedstawia go jako „lekarza, mędrca i wróżbitę, który umie czytać w losach ludzkich i przepowiadać przyszłość" (i jest to swego rodzaju prawda, gdyż Chilon przepowiada Eunice „boleść i szczęście", a są one rzeczywiście jej udziałem).

- Pochodzi z Mezembrii, jest Grekiem. Chilonides ma niechlujny i odrażający wygląd.

- Jest to człowiek dojrzały, ale jeszcze nie stary, w jego powierzchowności jest coś „plugawego i śmiesznego": „Brzuch zapadły, plecy zgarbione... głowa wielka, o twarzy małpiej zarazem lisiej, i przenikliwym wejrzeniu".

Cechy usposobienia:

- sprytny

- przebiegły

- wobec mniej znaczących od siebie jest groźny i lekceważący,

- wobec silniejszych stosuje niezawodną broń - pochlebstwo.

- Potrafi zachowywać się uniżenie, udawać całkowite podporządkowanie.

- W rzeczywistości myśli tylko o własnych korzyściach. Jest inteligentny, w towarzystwie potrafi być błyskotliwy.

- Jego wypowiedzi są świadectwem oczytania i orientacji w sprawach politycznych i społecznych, a także w sztuce i filozofii.

- Dowcipem zachwyca samego Petroniusza.

- Swoją rolę określa tak: „Wiedzieć wszystko i służyć nowinami tym, którzy ich pragną".

Cechy charakteru:

- nikczemność,

- próżność,

- bezwzględność,

- wydaje się, że całkowicie brak mu ludzkich uczuć,

- liczy się tylko z własnymi korzyściami.

- Jest pyszny i pewny siebie, wydaje mu się, że wszystkich potrafi przechytrzyć.

Z powodu „zlecenia" Winicjusza, aby Chilon odnalazł Ligię, Grek poznaje bliżej środowisko chrześcijan. Pod ich wpływem w końcu przeżywa wielką przemianę. Widać to nawet w jego wyglądzie; „podniósł się po chwili z twarzą tak zmienioną, iż augustianom wydało się, że widzą innego człowieka. Oczy płonęły mu niezwykłym blaskiem, ze zmarszczonego czoła biło uniesienie... wyglądał teraz jak jakiś kapłan...". Odtąd jego postępowanie świadczy o szlachetności i wielkiej sile charakteru. Odważnie przeciwstawia się samemu Neronowi, cierpliwie znosi cierpienie. W końcu umiera jako męczennik za wiarę chrześcijańską.

Ocena postaci:

Niepospolity człowiek, wielki nikczemnik, ale jest także wielki w swoim nawróceniu, a jego przyznanie się do winy, prośba o przebaczenie, wreszcie śmierć wywołują wzruszenie. Chilon umiera jak święty: „twarz zajaśniała mu uśmiechem, czoło otoczyły mu jakby promienie, oczy podniosły się przed śmiercią ku górze... I umarł".