Twenty Fifteen

PROLOGUE

What's my ideal guy?

Isang katanungan na naman ang tumatakbo sa isipan ko dahil sa pagkaburyo. I'm seating in a long park bench waiting for my classmates to arrive. The weather today is good, mahangin at 'di gaanong masakit ang tama ng araw sa balat. 

Hmm... gusto ko 'yong matangkad, maputi, gwapo, maganda 'yong kurba ng labi...

Hindi pa ako tapos sa pag-iisip nang may pumukaw sa aking atensyon at napako sa kanya ang aking mga mata.

A tall guy with a fair complexion is walking towards my direction.

His eyebrows are thick and well shaped. His lips were pinkish and look kissable.
His hair looks messy yet attractive.

As a sunshine ray's touched his face, I can feel that my mouth did a little bit open.

His eyes captured me and it makes my heart skips a beat. He's so damn attractive.

Yeah, he's my ideal guy, period!

"Oh saan sila?"

Bigla akong natauhan nang magsalita siya sa harapan ko.

Shit! Did I just fantasize about him?

Para akong nagising na mantika nang magbalik ako sa katinuan dahil sa kakilala ko pala 'yong lalaking pinagpantasyahan ko.

No! That was just an accident. He's totally not my ideal guy. Sa totoo lang ay mas gusto ko 'yong moreno.

"Wala pa eh!" I answered.

I'm trying to keep myself calm because my heart is beating so fast as he came closer to me.

What the heck I'm thinking? 

Lalo akong kinabahan nang umupo s'ya sa tabi ko kaya napatingin naman ako sa malayo. It feels so awkward to me, parang biglang akong nilalamig. 

Damn! Ang bango niya!

"Bakit?" tanong nito at tinanggal pa ang isang suot na earphone.

"Wala naman." iling ko at inalis ang tingin sa kanya. 

Bakit ba kasi ako nakatitig sa kanya?

Muli naman akong napatingin nang nilagay niya sa kaliwang tenga ko 'yong isang earphone niya.

♫Pasensiya ka na at 'di ko na rin madama
Kay tagal kitang hinihintay
Pasensiya ka na, kaya ko nang mag-isa
Kalayaan sa kamay ng lumbay ♫

A music to my left ear plays. 

Put**g ina! Dapat ba ang kiligin sa "Pasensiya ka na" ni Silent Sanctuary?