Jennie'den devamkeee ponçikler
Telefonda gördüğüm kişi ile heryerim titremeye başlamıştı gözlerimden yaşlar akıyordu
Dizlerimi kendime çekip kafamı gömdüm ve yaşlarımı bıraktım
Telefonu elime bile alamıyordum çok korkuyordum
Omzumdaki el ile kafamı kaldirdim
Jimin'den
Jennie nin sesleri ile uyanmıştım ve daha iyi hissediyordum kafamı kaldırdığım da telefonu yerde idi dizlerini kendine çekmiş kafası gömülü birşekilde ağlıyordu birde titriyordu dayanamayıp kalktim ve omzuna dokundum
Kafasını yavaşça kaldırdı
Gözlerine bakıp
Jimin: jennie ne oldu sana hadi şimdi de sen söylemelisin
Ayağa kalktı ve titreyen sesi ile konuştu
Jennie: b-b-beni nereden buldu o-o bana nasıl ulaştı b-ben zar zor kurtulmuştum ondan ama nasıl şimdi
Daha fazla konuşamayıp aglamasına devam etti
Jimin: hey böyle yaparsan bende sana yardım edemem ve seni anlayamam hadi gel içeride bana anlat olurmu
Sadece kafasını salladı ve salona gidip oturduk gelirken yerdeki telefonunu da almıştım ve teli masaya koydum
Yine dizlerini kendine çekmişti ve hayla titriyordu
Jennie: jimin b-ben 2 gün önce buraya geldim ve ben buraya zar zor kaçarak gelmiştim
Aklımda soru işaretleri oluşurken devam etti
Jennie: ben buraya kaçtım çünkü beni evlatlık vermişlerdi kendi ailem yani biz çok fakirdik okuyup büyümem için beni bu aileye verdiler para karşılığında büyüyünce annemi görebilirim sanmıştım ama göstermediler ve beni zorla bir çocukla sevgili yaptılar ayriyetten bizi ayrı bir eve göndermişlerdi o-o çocuk b-b-bana hep işkence ediyordu hep bana şiddet uyguluyordu sırf onu sevmedigim için 2 gün önce de dayanamayıp eve dönmeden bavulumu alıp çıktım ve buraya taşındım hiçbir iz bırakmamıştım ama o-o bana nasıl bir mesaj attı
Bunları anlatırken gözlerinden yaşlar boşalıyordu ve sesi titriyordu onu çekip sarıldim ama aniden bağırdı
Jimin: ne oldu ben kötü birşey mi yaptım
Jennie: h-hayır s-s-sırtım çok acıyor senin bir suçun yok ani bir hareket yaptın sadece onun için
Jimin: hayır yalan söylüyorsun sırtında birşey olmalı jen bana doğru yu söyle
Gözyaşlarına yenileri eklenirken sırtını döndü ve tişörtünü biraz yukarı kaldırdı
O-onun sırtı morarıklar ve yaralar ile dolu idi
Ona çektirmiş olan acı yı hayal bile edemezken benimde gözümden bir yaş süzüldü
Jennie bana geri dönmüştü ve ellerini yüzümde hissettim
Yüzümde süzülen yaşları sildi daja sonra kendininkini de
Gözlerimiz buluştu
Jennie: seni gördüğüm anda iyi biri olduğunu anlamıştım jimin
Jimin: evet Jennie bende senin iyi biri olduğunu anlamıştım
ve saçlarını okşamaya başladım o da bana sıkıca sarılmıştı
Biraz ağlaması dinmişti ve kafasini kaldirip eli ile yüzünü tekrar sildi
Jennie: jimin bu gün tanışmış olmamıza rağmen hemen bu kadar yakınlaşıp arkadaş olmamız garip degilmi
Jimin: evet biraz öyle ama ben sana çoktan güvendim bile jennie
Ikimizde gülümserken kapı alacaklı gibi vurmuştu
Kapıya vuran: BEN GELDİM HAYATIM BENİ ÖZLEMEDİN Mİ YOKSA BEN SENİ ÖZLEDİM...
Bölüm sonu aşkitoşlar şuanlık kitabımı pek fazla kişi okumuyor sadece 2 kişi var ve oy vermiolar lütfen oy verin ponçikler siz ikiniz benim bu kitabimdaki ilk okuyucumsunuz lütfenn 💕💕⚡💫
ŞİMDİ OKUDUĞUN
that flower 'k.jn & p.jm'
Fanfictionbizi tanıştıran şey o gün o çiçek'ti 💖kim jennie & park jimin 💖 8 bölümlük mini bir jenmin serisidir💫