SOTUS A+ - The Last Book

Part - 11

(A.Mama)
- Arthit, halika na mag uumagahan na tayo.
- Arthit anak

pinuntahan si Arthit ng kanyang ina sa kanyang silid.

- Anak bangon na, kumain ka na.

(Arthit)
- susunod na po ako Ma.

(A.Mama)
- sige hihintayin ka naman, para sabay sabay tayong kumain.

sumunod na nga si Arthit sa hapag kainan.

(A.Papa)
- oh anak kain ka ng ayos, magdami kaming niluto ng mama mo.

- merong spicy at meron ding hindi..

subalit sa hapag kainan ay nakita ni Arthit ang isa sa paboritong kainin ni Kong.. ang omelet..

sobrang pagkamiss ang naramdaman ni Arthit.. Kumuha siya ng omelet at ito ang kanyang kinain..

(Arthit)
-Hek...hek....hek...😭😭😭

sa pagtagal niya sa pagkain ay...napansin na lamang ng kanyang mga magulang ang pag hikbi at pag iyak nito..

(A.Mama)
- anak...sssssssshhhhhhhhhh.. (habang hinihimas ang likod ni Arthit)

(Arthit)

- busog na po ako.. Hek... excuse me po..

tumayo na lamang si Arthit..at umalis sa hapag kainan...

(A.Mama)
- Pa...nasasaktan ako, kaoag ganito ang nakikita ko..papa..
- nagiisang anak natin si Arthit, ayaw kong dumating ang panahon na mawala siya sa atin dahil sa pagka muhi...at sakit na nararamdaman niya ngayon dahil sa pagsunod niya sa gusto natin..

(A.Papa)
- alam ko Ma., mahal na mahal ko ang anak natin..

- at nasasaktan ako sa nakikita ko..
pero...ayaw ko din na magiba ang tingin ng tao sa kanya...

(A. Mama)

- Papa, ilang araw ng ganan si Arthit...
iisipin pa ba natin ang sasabihin ng ibang tao kaysa sa kaligayahan at kapakanan ng sarili nating anak.

(A.Papa)
- hindi naman sa ganon, Ma.

tumayo na ng hapag kainan ang tatay ni Arthit at nag tungo ito kanyang silid.

Si Arthit naman, ay lumabas at naglakad lakad.. sa kanilang bakuran.. matatanaw mula dito ang kalsada.. naupo si Arthit sa ilalim ng isang malaking puno..at pinanood ang mga sasakyang dumaraan..

sa kanyang panonood ay naalala niya ang mga panahong lagi isyang backride ni Kong sa bigbike nito..patungong trabaho, papamasyal kung saan sang lugar na labis niyang ikinaliligaya..

mga luha ang kasunod na lumabas sa mga mata ni Arthit..

hindi niya napigilan ang labis na pag hagulhol at sakit na nararamdaman. mahal ba mahal niya si Kong, ang dami ng pagsubok ang nag daan pero bakit para siyang sumusuko..

hindi napigilan ni Arthit ang malakas na pagsigaw...pag sigaw na kahit papaano ay nakapag paluwag ng kaunti sa kanyang nararamdaman..

Samantalang kitang kita ito ng kanyang Ama at ina...na hindi na napigilan ang sarili na lumuha dahil sa nakikitang nararanasan ng nag iisang Anak.

may maya pa ay may mga kamay na lumapat sa balikat ni Arthit...

----------------------------+------------------

(K.Daddy)
- Kong, anak san ka pupunta...

ngunit hindi ito sinagot ni Kong bagkus ay dali daling umalis at sumakay sa kanyang bigbike..