pregnancy problem

16| özel bölüm.

-Jeon Jungkook-

"Onu sakın kaçırayım falan deme Jeon, o Lisa'nın emaneti."

Jisoo'nun söylediklerini başımla onayladım ve gülümsemeye çalıştım. Her şey çok yanlış anlaşılmıştı, açıklamam gereken fazla konu olduğunu biliyordum lakin açıklamayı yapmam gereken kişi burada değildi işte.

"Merak etme Jisoo ona bir şey yapmam, unutma benim de kızım."

"Senin kızın olduğu için şüpheleniyorum ya."

Biricik kızım Jeon Mia'yı kucağıma alıp gülümsedim. Bugün bir yaşına girmişti ve Lisa'nın ölüm yıl dönümüydü.

Bir elimde çiçek kucağımda Mia'yla üzerinde Lalisa Manoban yazan mezar taşına doğru ilerledim. Benim güzel çiçeğim bu genç yaşında hayata gözlerini yummuştu.

Mezarın başında çömelip Mia'yı mezarı çevreleyen mermere oturttum ve elimdeki çiçekleri toprağın üzerine bıraktım.

Cansız bedenini yakmalarını istememiştim, içim el vermiyordu buna.

Mia'nın elini tutup öptüm ve bakışlarımı mezarlıkta gezdirdim.

Kelimelerim boğazımda düğümlenmiş, ne diyeceğimi bilemez olmuştum. Özellikle de Jisoo tam arkamda dururken konuşmak istemiyordum. Büyük ihtimalle laf atar ya da aşağılardı ki bunda haklıydı da.

Herkese göre kadınları oynatan piçin tekiydim, ama esasında öyle biri değildim.

Rosé ile ayrılmam bebek yüzünden olsa da pişman değildim, Lisa'ya karşın oluşmaya başlayan duygularım aile baskısı üzerine gölgelenmişti. Lisa'yı bu dönemde çok yıpratmış, ölümü kendi ellerimle hazırlamıştım ve bunu düşünmek canımı yakıyordu.

Tek elim biricik kızım Mia'nın ellerindeyken diğer elimle de toprağı okşadım.

Bana kızgın olduğunu biliyorum sevgilim.

Gözlerim dolarken Mia'nın da ağlamasını istemediğimden başımı aşağı eğdim. O bunu çoktan anlamış olacak ki minicik elleriyle elimi sıktı ve kendine çekti.

"Baba aylama!"

Başımı kaldırırken gülümsemeye çalışıp Mia'yı kucağıma aldım ve başını omzuma yaslayıp bana bıraktığı son emanete sarıldım.

Jennie ile evlendiğim yalandı, Paris'e gittiğim de.

Her şeyimin elimden alınacağını söylediklerinde bir şey yapamamış Lalisa'yı kendimden uzak tutmamı istediklerinde yapmak zorunda kalmıştım.

Sürekli beni sevdiğini söylerdin ama ben hiçbirine karşılık veremedim, özür dilerim.

"Yeter bu kadar yeğenimi bana ver."

Gözyaşlarımı silip burnumu çektiğimde ayağa kalkıp Jisoo'ya döndüm.

"Biraz daha bende kalamaz mı?"

"Sil o timsah gözyaşlarını, bunları artık kimse yemiyor."

Mia'yı kucağımdan çekip kendi kucağına aldığında arkasını döndü ve arabasına yürümeye başladı.

Jisoo çok güçlü bir kadındı, benim Lalisa'm da güçlüydü ama kalbi dayanamamıştı. Bilseydim asla ona böyle davranmazdım.

Anahtarlarımı almak için elimi cebime attığımda bir kağıt parçası buldum, üzerinde "Lalisa'dan Jeongguk'una" yazıyordu.

Büyük ihtimalle Jisoo bırakmıştı.

Mezarın başına tekrardan çöküp dirseklerimi mermere yasladım ve iç çekip mektubu okumaya başladım.

21.04.19

Sevgili Gguk,

Bunu okuyorsan bana bir şeyler olmuş demektir ama umarım kızımız yaşıyordur ve ona sahip çıkarsın. Kalbim çok ağrıyor gguk, sanırım doğumu kaldıramayacağım ama yine de kızımızı doğurmaya kararlıyım. Sen hafızanı kaybettiğinden beri hiçbir şey yolunda gitmiyor ki zaten. Sana beni anlatmadılar değil mi? Elbette. Bundan üç yıl önce ailenle tanışmaya Busan'a götürüyordun beni, otobüs kaza yaptı ve ağır yaralandın. Liseden beri çıkıyorduk ve sürekli evlenmek istediğini söyler dururdun. Ailen beni sevmezdi. Güzel bulmazlardı ama en önemlisi fazla param yoktu. Hafıza kaybı yaşadığında beni anlatmadılar ve sana kendimi anlatmaya çalıştığımda hep tersledin. Rosé benim kardeşim sayılırdı, onunla çıkmaya başladığında kalbimin nasıl acıdığını anlatamam bile. Aradan zaman geçti ve biz seviştik, ben sarhoştum tabii. Sen hatırlarsın ben hatırlamıyorum. Fahişe muamelesi yapmıştın, para bırakıp sakın arama demiştin. Hamile olduğumu öğrenince çok sevindim ama bir o kadar da korktum. Her şey iyiye giderken bebeğe yeterli gelemeyen kalbim engel koydu önüme. Sen de Jennie ile birlikte Paris'te evlendiğinde bitti dedim. Kızım için yaşayacağım dedim ama başaramamışım belli ki. Adını Mia koymak istiyorum Jeon Mia güzel olur diye düşündüm. Senden tek ricam beni unutma ve kızımızı koru. Bir annesi olmasa da bir babası var ve eksikliğini çeksin istemiyorum. Seni sevdiğimi ve hep seveceğimi de bil olur mu?

Sevgilerle, Lalisa Manoban.

Gözyaşlarımla birlikte mektubu katlayıp göğsüme bastırırken hıçkırıklarım iç çekişe dönmüştü ve kendimi hiç olmadığım kadar perişan hissediyordum.

Ve ben Jeon Jungkook, kızım Jeon Mia'yı ölümüne kadar koruyup kollayacağıma söz verdim.

______________

bu niye bu kadar kötü oldu?