Doctor Series 2: The Opthalmologist Secret Love

Prologue

I was in my room when i heard a knock to my door.

"Zwei darling, can you come out to your room for a while." it was my mom's voice. Kaya napilitan akong tumayo at pinagbuksan ko siya.

"Why mom?" i ask her when i open the door

"The eye receiver of your sister is here" kumunot ang aking noo sa narinig.

"Mom i said i don't want to give her my sister's eyes! Kakamatay niya lang please respect her kahit ngayon lang"

I don't know why they're eager to donate my sister's eyes. It's been three days since my sister left us. Namatay sya dahil sa sakit na leukemia. tanggap na namin noon pa man na hindi na hahaba pa ang kanyang buhay at saglit na lamang namin siyang makakasama. Pero hindi ko akalain ma ganito kasakit nang tuluyan siyang mawala sa amin.

"Son please, Saniyah is not anyone who's taking your sister's eyes. I know i'll understand, but she's in need" she hold my hands after she said that. Halos magmakaawa ito sa akin. Ilang araw na 'rin nila akong kinukulit na ibigay na ang kanilang hinihingi. I'm the one who close with my sister, kaya sa akin nila hinihingi ang permisong ibigay ang mga mata ni Ate Zhai sa anak ng bhestfriend ni Mommy na kasalukuyang hindi nakakakita dahil sa isang aksidente.

"Nasaan siya?" Habang nasa loob ako ng kwarto ko ay pinagisipan kong mabuti ang aking desisyon and also I had no choice. Labag man sa loob ko pero i know ito 'rin ang gusto ni Ate Zhai, ang makatulong sa iba.

"Nasa salas sila" tumango ako sa sinabi ni mommy at sumunod ako rito.

Saniyah is also my childhood friend. We're four years old by that time since the last time i saw her, dahil agad silang nagmigrate sa New Zealand noong maglimang taon na kami nito. Unfortunately i don't know what's with her look now. Dahil ni minsan hindi ko naman nakita ito at di na 'rin ako naging interesado pa kahit na madalas itong kakwentuhan ni mommy ang mag-ina through skype.

Pababa pa lang ako nang hagdan ng mapansin ko ang isang babaeng hindi na lalayo ang edad sa akin, nakatalikod ito mula sa kinaroroonan ko kaya hindi ko pa nakikita ang mukha niya. Pero pansin ko ang straight at mahaba nitong buhok. Payat ang tindig nito, at mukhang napabayaan nito ang kanyang katawan, ngunit hindi maipagkakaila ang makinis na balat nito na animo'y perlas na kumikinang.

Napatayo mula sa kinauupuan ang mag-asawa nang tuluyan nilang makita si mommy na kasama ako.

"Zwei iho!" si tita Sandra

"Long time no see Zwei" bati naman sakin ng asawa nito na si Tito George

Napangisi lang ako sa pagbati nilang ito
"Ganito ba talaga ang mga tao, bibisita lang kapag may kailangan sa isang tao"

"Zwei!" napataas na boses na saway sakin ni daddy

Napayuko si Tita sandra "I-i'm sorry Zwei. pagpasensyahan mo na kung ngayon lang naisipang dumalaw, pero sana maintindihan mo ang kalagayan ni Saniyah" nakita kong tumango ang kanyang asawa.

"Zwei please nagmamakaawa kami, nawa'y mapagbigyan mo kami kahit alang ala na lang sa aming anak."

"Daddy, mom" narinig ko ang biglang pagtawag ni Saniyah sa kanyang mga magulang. Bigla itong tumayo, gamit ang isang stick ito ang naging gabay niya para makalapit sakin. Marahan siyang lumakad hanggang sa matapik niya ng mahaba niyang pangtukod ang sapatos at tsaka lang sya huminto.

Ngayon ko lang lubos na nakita ang maamo nitong mukhang, she's so beautifull! Hindi ko naiwasang titigan siya. Dilat ang kanyang itim na itim na mga bata, ngunit alam ko sa kabila non ang madilim niyang paningin.

"Zwei? Ikaw ba 'yan?" I heard her soft voice.

"Saniyah" tawag ko 'rito, ngunit hindi ko alam kung narinig niya dahil halo ibulong ko ang kanyang pangalan.

"I-i miss you Zwei" Her soft lips was form into smile.
Naramdam ko ang mabilis at malakas na pagtibok ng puso ko.

Maniniwala na sana ako sa sinabi nito, ngunit muling sumagi sa isipan ko ang panahong iniwan ako nito noong mga bata pa kami. Lihim akong napakuyom ng palad.

"You want my sister's eyes right?" I ask

Hindi ito sumagot, nakita ko naman ang lungkot sa kanyang mukha.

Nakatingin at nakikinig lang ang mga magulang namin, hinihintay nila ang sunod na sasabihin ko

"Fine! I'll give you my sister's eyes in exchange, you will be my wife and get pregnant"

"Zwei! " muling suway sakin ni daddy matapos ang aking sinabi, nakita kong hinawakan siya ni mommy upang pigilan sa paglapit sa akin.

"Why dad? Ganon na lang ba kadaling ibigay ang mga mata ni Ate Zhai. Pagkakaalam ko hindi niya sinabing idonate ang kanyang mga mata."

"Zwei sumusobra kana! Please respect us"

Sarkastiko akong natawa sa sinabi ni mommy "Bakit nirespeto niyo ba ang pagkamatay ni Ate Zhai, ni hindi pa nga siya inililibing"

"She's dead! Hindi na kakailanganin ng ate mo ang mga matang 'yon" sabay na umiwas ng tingin si daddy.

Gusto ko silang murahin, kung hindi lang sila mas nakakatanda sa akin. Parang wala lang sa mga ito ang pagkawala ni Ate Zhai, at ako lang yung labis na nasasaktan at naapektuhan sa nangyayari.

"Kung tutol kayo sa gusto kong mangyari, mabuti pa kalimutan na lang natin ang paguusap na ito." tumalikod na ako kay Saniyah at akmang aakyat na sana nang marinig kong nagsalita sya.

"Zwei please w-wait. Mom, dad and tito, tita. pwede bang iwan niyo muna kami" sa sinabing ito ni Saniyah ay mabilis kami ng mga ito na iniwan sa salas.

Ilang segundo pang katahimikan na ang nangyari pagitan naming dalawa bago siya muling magsalita.
"Zwei nakikiramay ako sa pagkamatay ni Ate Zhai. H-hindi ko intensyon na di irespeto ang ate mo, kaya nga nakikiusap kami na ibigay ang pahintulot mo na makuha ang mga mata niya."

"Sinabi ko na ang kondisyon ko Saniyah"

"B-bakit Zwei? Bakit gusto mong pakasalan kita at magkaroon tayo ng anak?" Hindi ko alam, kahit hindi niya nakikita ay napaiwas ako ng tingin dito.

"Hindi ko kailangang magpaliwanag sayo, kung hindi mo gusto pwede naman kayong bumalik na ng New Zealand, dahil wala kayong mapapala 'rito"  pagkasabi ko 'non ay hindi ko na siya pinansin pa tuluyan na akong umakyat ng hagdan, ngunit agad din akong napahinto nang marinig ko ang sinabi niya.

"Zwei i'm willing to be your wife and get pregnant. Please just give me your sister's eyes" Nang lingunin ko ito ay nakita ko ang pagtulo ng luha niya.