"Hoş geldin!" Joohyun fazla mutlu bir ifadeyle Taehyung'u selamladığında,Taehyung şüpheyle Joohyun'a baktı. Bir işler karıştırdığından emindi.
"Şu işi halledip gitmek istiyorum." Taehyung yanında getirdiği laptop'u açıp,hızlıca yeni açtığı klasöre tıkladı.
"Bir daha böyle işlere bulaşma Joohyun."
"Beni tehdit eden birine göre,fazla iyi niyetli konuştun.Duygulandım."dedi Joohyun alayla.
"Nasıl bu kadar rahat olabiliyorsun?Zaten 3-4 gün beklettiğinde sende bir sıkıntı olduğunu anlamıştım.Hangi insan bu kadar rahat olabilir?Normal değil bu."
"Yapım böyle diyelim.Sil hadi." Taehyung homurdanıp videonun olan tek kopyasını sildi. Evet kimseye böyle bir şey yapmak istemezdi ama tek şansı buydu. Bir daha da asla ve asla bunun gibi bir şey yapmayı planlamıyordu. Fakat Taehyung'un atladığı tek nokta,Joohyun'u hafife almasıydı. "Özür dilerim."
"Bana şantaj yaptın ve özür mü diliyorsun?"
"Kendimi rahatlatmam gerek."
"İyi bir rahatlatma yoluymuş ama sayende daha iyiyim."
"Anlamadım?" Taehyung garip bir yüz ifadesiyle,dudaklarında sinsi bir gülüş olan Joohyun'a baktı.
"Dolabında olan numara diyorum.Psikoloğunun kartını unutmuşsun.Kendisiyle biraz konuştum çok yardımcı oldu."
"Psikoloğum?Cadde de yürürken bana uzatılan her kartı alıyorum Joohyun.Sana yardımı dokunduysa sevindim.Hiç işe yarayacaklarını düşünmemiştim."
"Öyle mi?"
"Öyle."
"Pekala." "Bu arada...berbat birisin." Joohyun üzerine giydiği kabanı düzeltip masadan kalktı ve son kez masada bıraktığı Taehyung'a baktı. Ona söylemişti. Bae Joohyun,uğraşılacak son kişiydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
