"Bu gece bir fazla geldin bana içime sığmadın taştın.
Bu gece en çok sevdiğin kitabı ve şarkıyı koynuma alıp, sarılıp yattım.
Derken sabah oldu herşey yarım kaldı.
İçtiğim su, yediğim iki lokma şey boğazıma dolandı.
Çok geçmeden saksıdakı çiçek öldü.
Sürekli beslediğin güvercin vardı ya, o da pencereye gelmez oldu.
Güneş hiç açmadı, gece yanımdan ayrılmadı.
Işığım söndü. Gökyüzü delindi.
Oksijenim kalmadı.
Sana söz suyum!
Bu çalan şarkılar, bu kitaplar seni bende yaşatacak.
"Ama bir gün kavuşabilecek miyiz?" Dersen:
-Daha ölmedim."
