PROLOGUE

5 0 0
                                    

"Dawn, uuwi ka ha?" Sabi ng kabilang linya.

Nagvi-video call kami ng matalik kung kaibigan ko. Kinakausap ko siya habang inaayos ang gamit namin ng anak ko.

"Dawn, oyyy ano ba?" Ang kulit.

Tinigil ko muna ang pagaayos ng mga gamit ko. "Alam mo, para kanang si kuya. Tawag ng tawag eh sinabing uuwi kami ng pilipinas. Masyado kayong excited" binalik ko din kaagad ang atensyon sa pagtutupi ng ibang damit.

"Eh ngayon ka nga lang uuwi ng pilipinas. Sa tagal mo nga dyan sa floreda ako na ang bumibisita sayo. Ngayon ka patalagang uuwi na ikakasal ako." Dala-dala niya ang gadget niya habang naglalakad sa hallway ng hotel.

"Hahaha, buti nga at bride of honor ako kung hindi talaga, hindi ako uuwi. Inaasikaso ko panaman ang negosyo ko."

"Alam mo ang rami mo nang negosyo at sigurado ako na parami ng parami ang pera mo. Alam mo, kung ako sayo babawasan ko ang mga trabaho ko para naman marami akong time sa anak ko."

"May time naman kami ng anak ko, ah. Parati nga kaming nagba-bonding. Back to the topic tayo, nasaan kaba?." Sinara kona ang dalawang bagahe ko at dalawang bagahe ng anak. Ang bibigat. Nako ang kilos nito pagdating sa airport.

"Ito, inaasikaso ang kasal namin. Malapit na kasi, eh. Tiyaka yung asawa ko nalang ang aasikaso sa iba dahil ayaw akong ma-estress. Hehehe, ang sweet niya diba?" Halata nga, eh, nakakapaglakad ka nga sa hallway. Da-da lang siya ng dada, hanggang napunta siya sa mini park ng hotel. May tinawag muna siya bago binlik ang atensyon sa akin. "Oh, say hello to your tita."

May batang babae naman ang nagpakita sa screen. "Hello po ,ninang. Nami-miss ko na po kayo buti nga at makakauwi nakayo dito ni rex" tinutukoy niya ang anak ko. "Na-miss ko po ang pag mi-make up kay rex diyan sa tokyo."

Haha, naalala ko tuloy nung five years old palang ang anak ko. Bumisita sila ni Sarah sa tokyo, para nadin makatakas siya sa mga problema. Malawak ang lugar na binili ko sa tokyo. Nasa loob lang kami ng bahay kasi winter nang panahon na yon. Naguusap lang kami ni Sarah ng tumakbo siya sa akin at nagsumbong na kapag hindi daw siya papayag na make-upan siya, eh kakalbuhin daw. Nakasuot pa siya ng pambabae na damit. Na doll shoes din. Nakasuot pa ng crown. Napatawa nalang ako ng natandaan ko yun.

"Haha, I remember lex. But, you really did a great job on doing his cute face turning him into a pretty face young lady. I save photos in his photo album." Ngiti kong pag-compliment

"Thanks, ninang." Inilayo muna niya ang camera para makita ko ang buong katawan niya. "Ninang, how do I look?" Tanong ng magandang bata.

"You look so pretty for a twelve years old girl."

Nagpa-cute naman siya. "Really, ninang?" Tango lang ang naisagot ko kasi alam ko kung gaano ka kulit ang isang toh.

Nag-usap pa kami hanggang tinawag na sila ng soon to be husband ni Sarah. Maghahapon na kasi kaya umuwi na sila. Tinapos naman ka agad ng magiging asawa ni Sarah ang mga preparations sa hotel.

Tinapos ko kaagad ang mga gamit at dadalhin namin ng anak ko pabalik sa pilipinas.

Gabi na ng napagdesisyonan kung sundoin ang anak ko na nasa bahay ng kuya ko. Doon ko muna siya binilin kasi tinapos ko muna ang dapat taposin sa trabaho at paghahanda sa gamit namin.

Hindi naman katagalan ang pagpunta sa bahay ng kuya, kasi hindi naman kalayuan ang bahay nila sa amin.

Nagdoor-bell muna ako bago bumungad ang maid nila na pilipina. Bago palang siyang nagtratrabaho sa ibang bansa. Bata pa ang isang ito. Pinapasok naman niya ako. Ngumiti ako ng marinig ko ang anak kung nagtatawanan sila ng mga anak ni kuya.

POSITIVE AND YOURS Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon