Hindi ko na po sinali dito 'yung laban nina Almika at Riley sa maze, dahil iniba ko ang kwento ni Almika kayat Huwag po kayong mag taka hehe. Enjoy reading.
***
Almika's POV
Umatras 'yung lalaki nang marinig ang malamig na boses ni Vandeon. Bumakas sa mukha nito ang takot dahil sa pinakitang tingin ni Vandeon ngunit hindi na uubra sa amin ang tinging 'yon. Kinuha ko ang kamay ni Vandish 'saka ko ito hinawakan nang mahigpit habang nakatingin kay Vandeon na ngayon ay nasa amin na ang atensyon.
"There's no turning back now, Almika." malamig na simula niya at humakbang papalapit sa amin. Pinagmasdan ko lamang siyang lumalapit. Wala na naman akong matatakbuhan ngayon, huling-huli niya na kami.
Kung sakaling gagana man ang plano namin ni Vandish ay malaking pakinabang iyon pero papaano ko pakisamahan ang demonyong 'to? Makita ko lang mukha niya natatakot na ako at nagagalit bigla sa kanya. Wala man lang kapaguran ang mukha niya, nagkakalat din ang mga dugo sa buong damit niya, hindi ko mapigilang mag-alala. Nag-aalala ako dahil bakit kailangan niya pang gawin 'to? Maraming kakalaban sa kanya kapag hindi pa siya tumigil.
Nilingon ko ang lalaki. Wala ring emosyon ang kanyang mukha pero napansin kong nanginginig ang kanyang mga tuhod. Sino namang hindi matatakot sa taong ito, hindi lang demonyo sa negosyo, ganu'n rin sa personal.
Lumunok ako nang nasa harapan na namin siya ni Vandish, habang 'yung mga tauhan naman ni Vandeon ay seryosong pinagmamasdan kami. Kapag lalaban ako ngayon tiyak na hindi ako makakalusot dahil wala rin namang kwenta itong lalaking kasama namon ngayon. Hindi niya kaya si Vandeon, iyan lamang ang masasabi ko.
Gumuhit ang ngisi sa labi ni Vandeon pero batid kong pilit lamang iyon. Binaba niya ang tingin patungo kay Vandish na ngayong wala man lang kakurap-kurap na nakikipag labanan ng tingin sa ama. Gusto kong untigin ang ulo ni Vandeon para makaganti lang naman sa mga pananakot at pananakit niya kaso tumatatak sa isip ko 'yung plano ng anak ko. Pwede namang hindi ko sundin si Vandish dahil bata pa siya at hindi niya pa alam ang mga sinasabi niya kaya lang? Sino ang niloloko ko? Anak siya ni Vandeon at mas matalino pa ito sa akin.
Matalino rin naman ako. Hindi nga lang tulad kay Vandeon na halos sakupin ang mga certificates noon. Kasama niya ang mga kaibigan niya lagi sa harapan ng entablado. Lahat sila matatalino.
Tumikhim ako ng malakas nang mapansing sobrang seryoso na nitong nakipagtitigan sa anak ko. Hinila ko si Vandish at tinago sa likuran ko. Since kaharap ko na ang lalaking papatay sa amin, haharapin ko na ito ng kusa. Kaya ko pa naman.
"What do you want this time, Vandeon?" seryoso kong tanong. Tumayo siya nang tuwid at inayos ang kanyang kwelyo.
"I want my child, Almika, gusto kong kunin ang bata mula saiyo," sagot niya sanhi nang pangangatog ng mga binti ko. Mali naman siguro 'yung pagkakarinig ko hindi ba? Hindi ko alam kung saan ako nagulat, duon ba sa alam niyang anak niya si Vandish or du'n sa kukunin niya ang bata palayo sa akin. Is he insane? Hindi ako makakapayag na kunin niya ang anak ko sa akin.
"Are you kidding me? Anak ko 'to, Vandeon, at wala kang karapatang kunin ang anak ko sa akin, sino ka ba sa inakala mo?"
"Do you think I didn't do the DNA test? You can see the results here!" agap niya at may nilabas na folder mula sa loob ng coat niya. Padabog niya itong tinapon sa mukha ko kaya't tinapunan ko siya ng masamang tingin. Dahan-dahan kong pinulot ang mga papel habang hindi binibitawan si Vandish. Baka kasi bigla siyang kunin ni Vandeon mula sa akin.
"At teka, saan mo naman nakuha 'to?" hindi ko alam kung kailan niya napa-DNA test ang anak ko. Saan siya kumuha ng pruweba para magka-match silang dalawa.
