e.1

8 1 0
                                    

Episode-1

'Çıkardığınız bu iğrenç sesleri halka kapalı alanlarda çıkarmanız.'

İyi okumalar. ☆°


Okuduğu hiçbir şeyi anlamıyordu Jungkook. Arka tarafında bulunan kitaplığın arkasından gelen şap şup sesler odaklanmasına engel oluyordu ve burada bulunan insanlarında odaklanamadığını düşündürüyordu.

Bitirmesi gereken testler vardı ve annesi şu an evin müsait olmadığını, misafirlerin olduğunu ve ders çalışamayacağını söylemişti. Doğal olarak Jungkook'un da eve gidesi gelmemişti.

Sınav haftası iki gün sonra başlıyordu ve üniversitede yapılan sınavların ne kadar zor olduğunu bilirsiniz.

Jungkook, okul sıralamalarında ilk 5'e giren öğrencilerden biriydi. Ayrıca öğretmenler ve öğrenciler tarafında sevilen bir öğrenciydi de. Fakat kulağa iğrenç gelen bu sesleri kimin yaptığını bulup iyice bir pataklamak istiyordu. Aynı zamanda böyle bir şeyi yapıp okulundaki popülerliğini yitirmekte istemiyordu. Zaten kendiside şiddeti sevmeyen biriydi.

Bir tane soruyu bir dakika içinde çözebilen Jungkook, aynı soruyu beşinci kez okuyordu ve delirmek üzereydi.

Kafasını kaldırıp sinirle gerilen çenesini sıkarak boynunu çıtırdattı ve diğer ders çalışan öğrencilere baktı. Bazıları umursamıyormuş gibi dursa da onlarında bu durumdan memnun olmadığı belliydi.

Kalemlerini ve diğer araç gereçlerini toplayıp çantasına yerleştirdi.
Kimsenin bu işe el atacağı yoktu.

Eh, doğal olarak özgüveni yüksek olan Jungkook bu iğrenç duruma ortak olan diğer öğrenciler ve kendi adına bir ders verecekti.

Çantasını sırtına takıp şap şup seslerin geldiği yere doğru gitti ve tam olarak öpüşen çiftin önünde durup, yanı başındaki kitaplığa omzunu yasladı ve bu iğrenç görüntüye birkaç saniyeliğine baktı.

İçinden saydırmayı bırakıp net bir şekilde duyulan sesiyle konuşmaya başladı Jungkook.

"Eğer öpüşen insanların seslerini duymak isteseydik internetten bulabilirdik."dedi sinirini sesine yansıtarak.

Anında dudaklarını birbirinden ayıran ikili umursamaz bakışlarla onlara hesap soran gence bakıyordu.

"Niye buradasın o zaman?"dedi öpüşen ikiliden biri.

Tüm kütüphane dikkat kesilmiş, yaşanacak tartışmanın başını dinliyorlardı. Kim bir kavga olduğunu duysa izlemek için giderdi? Çoğunlukla, herkes.

"Buradaki herkes ders çalışmak için geldi. Sizin çıkardığınız bu iğrenç sesleri duymak için değil."dedi otoriter bir sesle yine.

"Size engel olan mı var?"dedi yine rahat olan.

Jungkook iliklerine kadar giren sinirini kontrol altında tutmaya çalışıyordu. Bu kadar rahat olması en sevmediği şeylerden biriydi; ciddiye alınmaması.

"Bana bak. Siz iki salak annelerinden gizli kuytu köşede öpüşen gerizekalılar gibi davranıyorsunuz ama burası öpüşecek bir değil!"dedi artan desibeli ile Jungkook.

"Nerede öpüşelim o zaman? Sen çok yapmış gibi duruyorsun. Bize de göstersene."dedi yamuk sırıtışıyla.

Aynı anda Jungkook'un ince ve biçimli dudaklarına bir sırıtış yayılmıştı.

"En güzeli ne biliyor musun? Çıkardığınız bu iğrenç sesleri gidip halka kapalı alanlarda çıkarmanız."diyip yaslandığı yerden doğruldu ve arkasını dönüp gidecekti ki, tekrar konuştu.

"Bu arada, hiç güzel öpüşmüyorsunuz."dedi arkasını dönmeden.

Ardından kütüphaneden çıkıp kafeteryaya indi ve kendine hazır soğuk kahvelerden aldı.

Boş bir bankı görünce bahçeye çıkıp oturdu. Aynı zamanda az önce tartıştığı ukala ikiliyi şikayet etmeyi aklının bir ucuna yazmıştı.

+++

Bölüm sonu!

Oylarınızı eksik etmeyin pls :*

Hadi öptüm. 

library. [taekook]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin