Hindi ko na maaninag ang nangyayari sa labas. Ang dating tila nagyayabang na liwanag mula sa poste ng Meralco ngayon ay paandap-andap na. Ilang araw na din palang malakas ang buhos ang ulan.
"Baha na Ma'am sa labas," wika ng ni Larry sa kaisa-isang customer namin sa convenient store. "Abot tuhod na po."
Magtetext na sana ako kay Zandra na male-late ako sa usapan namin dahil sa lakas ng ulan pero may message na agad siya sa akin na hindi siya makakarating dahil sa parehong dahilan. Excited pa naman akong makita siya dahil halos isang buwan na kaming hindi nagkikita matapos siyang mapa-assign sa Lucena City.
"Sir, ikaw na bahala dito. Dehins ko kaya," napakunot naman ang noo ko sa sinabi ni Larry. Bumalik si Larry sa kanya pwesto sa pintuan.
"Can I ask you something?" wika ng babaeng ginagawang headband ang kurtina sa bahay.
"Sure!" Sumenyas si Larry ng gilit sa leeg pagkasagot ko.
"Do you speak nor understand english?"
Patay! Kaya pala sumuko si Larry. Sa ganitong pagkakataon sinisisi ko ang pagiging tamad kong mag-aral. Pinagtatawanan pa namin dati ang arte ng pagsasalita ng aming English teacher noong elementary.
"Yup. Why?"
"Good! Because i cant understand tagalog. Can I smoke here?" Wala naman sigurong darating na supervisor sa kasagsagan ng ulan. Pero baka ang mokong na ito ay spy.
"I'm sorry. Better try our coffee. It's free." Naniniwala pa din ako na ang masarap na usapan ay kailangan ng mainit na kape. "Where you from?"
"Maine."
"England?"
"North America."
"So what do you want to talk about?" Naubusan na ako ng bala kaya hanggang tanong na lamang ako.
"I'm waiting for a friend here. Kindly give this to her." Itsura pa lang alam ko nang invitation sa kasal.
"Gloria?"
"My mother's step sister. You made this?" Tumango ako. Kinuha niya ang tissue na kanina ko pa sinusulatan. May ilang doodle din ng lalaki at babaeng magkahawak ang kamay. "Cool huh."
"Its boring."
"No! You're good. I can't even draw a cat. I'm nothing compared to you."
"I heard that before. Now she's my boss. So congrats!"
"For what?"
Iginalaw galaw ko ang ibinigay niyang invitation. "Best wishes."
"It's not mine. Do you have your own family now?"
"Nope. I have a girlfriend. You?"
"I have 2 bf," sambit niya ng walang kagatol-gatol. Biglang napalingon si Larry at napahigpit ng hawak sa batuta. "And I love them both."
"They know?" Iba talaga ang mga babae ngayon. Kawawa naman kaming mga lalaki na napipiling biktima.
"Of course not! I'm actually engaged to the other guy."
"Then you fall in love with another guy.... You need a lot of time management."
"Hell yeah! And it sucks! I never expect that they will be serious about me."
"How? Is he a close friend?
"At first I thought I'm just having fun... exploring things in life then I just found out that I'm falling in love." Nakikita ko na ang future ni Dora sa babaeng ito paglaki.
Napahigop ako ng kape sa kwento. Kung may sindi ang yosi n'ya malamang inagaw ko na. "So never fall in love while having fun."
"Yeah! That's the rule."
"Do you really love your fiancee? What if you have to choose?"
"He's not always around. So I guess I find comfort to another guy. I guess. I'm actually having doubt of my fiancee cause he's a good man but I think too good for me. He sometimes bored me."
"Bored about what?" Kung si Eric ang duty malamang natanong na niya kung sex life. At paniguradong masarap na ang usapan. Sanay kasi akong nakikinig lang. In short boring ako kausap.
"He's very quiet type of person."
"Loving is different from enjoying."
"Yeah, I don't know what's going to happen."
"Don't stare at me. I rather solve a math equation than be in that situation. Plus I can't handle heartbreak."
"I'm fucked up huh."
"Cancer patient has higher survival rate than heartbroken."
"You're funny. Anyway, I better be going. My dad will be here any minute now." Tumigil na pala ang ulan. Humupa na din ang baha sa labas. Hindi ko man lang namalayan dahi mas concern ako sa biglang pagdudugo ng ilong ko.
"Its so nice to talk to you. Hope everything goes well with you!"
"Can I have your number?"
"Here..."
"Thanks for the coffee. Bye."
Nakangiti pa kami ni Larry habang inihahatid ng tingin ang babaeng magiging dahilan ng pagkalow blood ko.
"Chief, napalaban ka ah."
"Oo nga e. Ikaw kasi itinuro mo pa ako."
"Chief, may tumatawag yata sa'yo."
Lumapit ako sa mesa at dinampot ang cellphone na katatapos lamang mag-angelus."Hello, who's this?"
"It's me again, Hannah. Sorry for not telling the truth."
"So you're telling a lie?"
"Not really. The story is true but not mine. The invitation is not for Gloria. Its for you.. I am sorry, I have no courage to tell you. My brother is a good man. I want him to be happy."
Binuksan ko ang invitation. Engagement party noong nakaraang buwan. Lumaki ang mata ko sa nakasulat na pangalan. "Zandra?"
Hang up...
-end-
--
Copy - Paste...hhahaxD
