First to end

2 0 0
                                    

Heart’s Stereo~

ONE SHOT STORY LANG NGA PERO

{DON’T TRY TO COPY, BECAUSE YOU ARE NOT A XEROX MACHINE OK}

Miley’s POV

Cyclones can't break us

Hurricanes can't take away our love

kain->tulog->aral->linis->kanta->kain->tulog. . .

Ganyan namn tayo lage…Kain tulog

Pero ang buhay ko naiiba…parang kanta

Sa simula lang pala ang malungkot…pag nagtagal… magiging rock den…hnde namn binigay ni Lord buhay ko kung walang challenge

Hello kung ang tinggin nyo sa akin ay mahilig sa kanta at madrama akong tao…pwes dyan kayo nag kakamali

Ang tulad ko ay isang palaban…hinde pa ako umiiyak…since birth ata hnde ako umiiyak…kac sa picture ko walang akong moment na umiiyak…except lang sa Allergy ko sa sili…umiiyak ako sa maaanghang…ewan ko kung baket…

Tsaka nga pala…hnde po ako marunong kumanta hinde nga maganda boses ko. Sa Church namen hnde ako ung kumakanta …ako ung ‘sumisigaw’ de joke lang…drummer ako at pianonist…di nila ako pinapakanta masama daw…

--Hello everyone, I am Miley Roosevelt I’m already  17 and I…| hnde ako pinatapos sa pag sasalita ko sa harapan

    Andito po ako sa isang audition room…para makakuha nang scholarship… Ang totoo nyan hnde ko na kailangan nang scholarship kasi pagpapa aralin namn ako nang pastor naming sa Church…pero dahil need ko pa nang pera kac sina mama hinde nila aakikasuhin ung mga miscellenous ko…tsaka parehas sila nasa ibang bansa para mag documentary…parehas din silang mga broadcaster…tsaka once a month lang sila magpadala…huhuhu need ko na nang pera pang bayad sa UPA sa pagkain araw ARAW…pang gasta ko pa nang kung ano ano…

--I’m sorry Ms. Roosevelt, A beautiful surname…| sabi nung director nang isang school nang persha persho…nakalimutan ko na ung school…Trinay kong tignan sa ID nung katabi nyang lalake…

--Oh, thanks mam...| sabi ko nang nakangiti…as in ABOT hanggang langet

--Ms. Roosevelt wala nang space sa mga papasok, ngaun lang naming napansin na sobra na pala… At pag nakapasok kapa…sobra na nang lima ang nasa loob nang scholarship namen…hnde namn kayo pupwedeng mag…| sabi nya hnde ko na pinatapos ang mga sinasabe nya.

--Ms. Mam Mrs. O kung ano ka man please lang madali akong paki usapan kung pwede sa susunod na ganyan…eh aba wag nyo na akong lapitan pa kayo ang tumawag sa akin kac na MAGALING AKO…well next time hnde na ako mag sasayang nang mga ganyan ganyang scholarship…| sabi ko…DE JOKE lang di ko talga yan sinabi 

--Ms. Ms. Ms. Roosevelt…| sabi nung ms. Naka tulala kac ako kaya ayan pinag tawanan ako nung katabi nyang lalake…kac ba namn…kanina pa ako tulala nung sinabe nya yun…

--Ms. ba’t ka na katulala…| sabi nung lalake

--Kung ikaw ang sabihan nang hnde ka makakapasok, matutuwa ka ba…| sabi ko nang walang reaksyon sa kanya…lumabas na ako…wala naman akong mapapala sa kanila ngaun.

--I’m sorry miss…|sigaw sa akin nung babae bago pa ako mawala sa paningin nila ay sinigawan lang ako nung isa na…SORRY.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Dec 26, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Heart's Stereo~Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon