Under GAP

Chapter 3

"Listen, Leonardo Da Vinci once said to his quotes, The Deeper the Feeling" sambit ni ginang aileen

"The Greater the Pain" sabay na sabay na sambit ng mga kamag-aral ko

"Diba Ms.Parker!"

"Po?" sambit ko

"wala ka ata sa sarili mo, kanina pa kita pinagmamasdan, are you ok?" pag-aalala niyang tanong sa akin

sino magiging ok pagkatapos ng nangyaring yun hhmmpp "Opo mam, Ok po ko" pagpapalusot ko

"Ok, but let me know if anything wrong ha" pagpupumilit niyang tugon

"Yes mam" agad kong sambit habang iniisip yung nangyari kanina

tsk, di ko alam bakit nangyari yun, jusmeeeeeeeeeee...............

-------------------------------------

"Sungit, isa pang pag tataray sakin ngayon araw, sisiguraduhin kong di moko makaka..agh" hindi na niya natapos ang kanyang sasabihin nang biglang naglapat ang aming mga labi sa hindi sinasadyang pagkakataon

LIKE WHAT! TEKA! I CAN'T RESIST!
OY KALMA SELF MAG TIMPI KA, WAG KA LALABAN.

ano! oy chris! lumayo kana! nanghihina na ako oy! wag mong sabihing balak mo talaga....

-sa mga panandaling ito bigla akong nakaramdam ng pamilyar na halimuyak kung kaya't bigla ko siyang nilayo at agad na sinampal-

"PERVERT!" malakas kong sigaw sabay takbo palayo sakanya ng biglang may humatak sakin sa pasilyo dahilan para walan ako ng balanse at matumba

"Ang lakas din naman ng loob!" sambit niya sabay hawak sa buhok ko

"Aray ha! teka nga!" sabay hawi sa kamay niya at agad na tumayo

"sino kaba at ano yang pinuputok ng tumbong mo!" pagtataka kong tanong sakanya

"TANGA KABA? o sadyang MAKATI LANG YANG K*PAY MO!" pagdidiin niya sakin

"Ni hindi nga kita kilala sana ayos ka lang!" aalis na sana ako nang bigla niya akong sampalin

"aba, teka! sino nagsabi na sampalin mo ko?" pagtitimpi ko habang tinitignan siya ng masama

"AKO LANG NAMAN YUNG GIRLFRIEND NG LALAKING KAHALIKAN MO KANINA!" pagmamalaking sambit nito habang nakapamewang

ha? ikaw? sa itsura mong yan? jowa mo si chris? awit nga yun..

explain ko sainyo itsura niya mga ka-ug, Babaeng napaka kapal ang make up halos tatlong patong na koloreta ata itong nasa mukha niya, tapos napaka putok labing pulang lipstick ang nasa kanyang napaka kapal na labi, inshort mukha siyang babae sa sogo.

siya na siguro yung pinaka iisipin niyong napakapangit kasi totoo naman, takte nagayuma ata si chris, jusme mas maganda pako dito. sh*t napaka attitude ko,

"Ha? ikaw!" pagtataka kong tanong habang nagpipigil ng tawa

takte yung galit ko napapalitan ng pagtawa, takte seryoso ba siya!

"bastos ka!" mariing sigaw niya

sa aktong ito bigla niya ko sinabunutan, sa mga sandaling ito wala akong nasa isip kundi kumalas sa pagkakasabunot niya sakin. gusto ko lumayo at mag isip isip kung anong nagyayari sa paligid ko. anong meron kasi miski ako naguguluhan.

"Wala kapala! Napaka harot mo pero mahina ka!"

"Bitawan moko!" pagmamakaawa ko sakanya

"At bakit? matapos mong maharot harot si chris!" hingal niyang tugon sakin

"Wala akong hinaharot!" pagpapaliwanag ko habang pilipit ko paring kumalas

sapuntong ito binitawan niya ang pagkakasabunot sakin

"Sayang oras ko! kung patuloy lang kita sasabunutan! Wala kanaman pala" sambit niya sabay sampal sakin ng napaka-lakas

halos matanggal panga ko sa sampal niya. punyetang to, di ko alam kung bakit di ako lumaban sakanya.

"JANE!!" isang malakas na sigaw galing sa gilid "anong ginawa mo!" galit na sambit ni chris

"jane! matagal na tayong tapos! pwede ba! tigilan mo yung mga babaeng nilalapitan ko!" pag kasabi niya neto agad niya akong inalalayan na makalakad palayo pero pinigilan siya ni jane

"Chris are you fucking insane! we are totally fine! anong pinagsasabi mong tapos!" pagpapaliwanag niya

"jane! ONE MORE TIME NA MAKITA KITANG SINASAKTAN LAHAT NG BABAE NA NAKAKASAMA KO...." bumuntong hininga si chris sabay bigkas "YOU ARE TOTALLY DEAD!" habang nanlilisik ang kanyang mga mata na nakatingin ky jane

"P....pe..pero chris!"

"ENOUGH!" sigaw ni chris "let's go max..." malumanay niyang tugon sakin habang inaalalayan niya kong maglakad

ngayon ko lang nakita si chris na sumigaw at magalit, ay bobo kakakilala ko lang pala sakanya, hay nako max ellaine... ano kaba...

"Tara hatid kita sa Clinic" pag-aalala niyang sambit

"Clinic, di mo nga alam mga building room dito tapos dadalhin mo ko dun" pilosopo kong sagot

"sa garden na lang ako pupunta" dagdag ko habang naglalakad palayo sakanya

"Sige sasamahan kita," susunod nasana siya ng bigla ko siyang sinabihan na

"Wag na..lumayo kamuna sakin, gusto ko mapag isa.." malumanay kong sambit

"Wag ka susunod.." pagbabanta ko sakanya

ano? makatapos mo kong halikan at awayin ng jowa mo sasamahan moko? ano ka hilo

yawa naman, bakit ba ganto nangyayari sakin.. unang araw palang oohhh jusmee naman..

------------------------------------------

"Ellaine, ipangako mo sakin" malambing na bigkas ni tom

"Ano yun" tanong ko

"Na hindi kana makikipag away kahit sila ang mauna at gaganti ka lang....... ipangako mo sakin yan" sambit niya habang naka ngiti sakin natila para bang hinihikayat niya kong maging anghel

--------------------------------------------

Kasalanan mo to! kung di lang ako nangako sayo na di ako lalaban at makikipag away gaganti ako.... hhmmpp tom! namimiss na kita.......

sa puntong ito halos iniyak ko na lang lahat ng mga nangyari ngayon araw... nang biglang

"Ang panget mo parin umiyak" pamilyar na boses

"TOM!" pabulong kong sambit habang nakayuko

si tom? aangat ko ba ulo ko para makita ko siya? imposible naman yun. matagal ng patay si tom. dalawang taon na matapos yung aksidenteng yun...

inangat ko yung ulo ng bahagya upang masilayan kung kaninong boses yun ng magulat ako saking nakita

"IKAW!"