AETERNUS EAGE

41 10 11
                                    

This book is a work of fiction. names, characters, business, places, events, and incidents are either the productions of the author imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead or actual event is purely coincidental.

✧◝(⁰▿⁰)◜✧✧◝(⁰▿⁰)◜✧✧◝(⁰▿⁰)◜✧✧◝(⁰▿⁰)◜✧

ZEIDJAN POV.

Habang nagmamaneho ako ng sasakyan ko papunta sa penthouse ko may nakaagaw ng atensyon ko ng isang pulang kotse napansin kong iba na ang tinutungo niya pero ganon nalang kabilis ng naibanga ito sa malaking puno at agad din akong bumaba patungo sa kotse na iyon pero nabigla ako ng sinilip ko ang nasa driver sit at babae na dumadaloy na ang dugo sa kanyang ulo at ang mukha niya puro bobog na dahil nasira talaga ng tuluyan ang glass ng harap ng kotse niya

"shit" mura ko nalang at agad na buksan ang pinto niya pero naka lock ito hindi ko kayang buksan ang pinto ng car niya kaya naisipan kung tangalin ang damit ko para ipulopot sa kamay ko para masuntok ko ang window ng kotse niya that is the only way para mailabas ko siya papunta sa hospital hangang sa tuluyan konang nabuksan bilis ko din binuhat ang babae pinagmasdan ko ang kanyang mukha makinis ,maputi ,matangos na ilong ,malabot at kulay pulang labi pero nawala ang pag iisip konang may dumating na ambulance agad nilang sinakay ang babae sa ambulance

agad kung sinundan iyon at bumaba na para matulungan ko ang babae kanina nagtataka kayo kung paano ko siya matutulungan syempre doctor ako at sa akin din ang hospital na pinagtakbuhan nila sinakay namin siya stretcher bilis na itinakbo sa. emergency room

pina x-ray ko ang mga kamay mga bintit at ibang parte ng katawan niya

"DOC eto na po yung result " sabi ng isang nurse na nasa ER

binasa ko lahat ng result na injured siya at when I read the last result doon na ako kinabahan there is a possibility na hindi siya makakita kasi may broken glass na pumasok sa mga mata niya kayat wasak na wasak kanina yung salamin ng kotse niya

lumpit sa akin ang isa sa mga nurse namin sa akin

"DOC nasa private room na po siya "

"ok thanks "sabi ko "and by the way can you drop some medicine para sa mga galos niya and can you bring food for her at may aasikasuhin lang ako " patuloy ko ,habang nagalalakad ako may pumasok na nasa edad 40 pataas na mag asawa

''doc can we ask may kapapasok po ba sa ER babae ''tanong ng ginang

"yes po meron relative po ba kayo ng pasyente ?"tanong sa kanila

"oo doc parents niya kami at nasa anong room po ba ang anak namin nagalala na kami sa kanya siya nalang ang one and only daughter namin at ayaw na namin siyang mawala pa sa amin ng tuluyan "paliwanag ng  ina ng pashente

"she's in private room no 18 .you can visit now ok na ang kalagayan niya but she need to rest at there's a possibility na hindi na siya makakakita pa because there are broken glass na pumasok sa dalawang mata niya so she need to do transplant a new eye but now wala pang available na mata for her but please maam and sir don't you need to worry baka may makakapag donate pa ng mata para sa unica hija niyo maiwan ko na po kayo nice meeting you ma'am/sir"ngiting pagbati ko sa kanila at walang pasabing tumalikod na

Dumiretso ako sa office ko at para tignan ang information about doon sa girl kanina I admit na maganda siya kanina ko pa siya iniisip lalo na ngayon kaylangan niyang ng eye donor

damn it !!!pati ba naman sa pagtulog ko siya parin ang nasa isip ko .

pagising ko agad akong pumunta sa baba sa unit ako natakira ayaw ko munang tumira sa mansyon namin why ?? I just want to experience life without anyone and wala din akong balak na magasawa I know na there's a time for that pero for now gusto ko mo nang tumulong sa ibang tao like now na natulungan ko naman yung isang patient .

Aerternus Eage  (ONESHOT) Where stories live. Discover now