~Koala~

541 28 94
                                    

Çadıra girdiğim gibi ilk yaptığım şey kafamı yastığıma gömmek oldu. Utancımdan ne yapacağımı şaşırmıştım. Eminim yanaklarım kızarmıştı.

-Berke.

Adaşımın sesini duyduğumda kafamı yastığımdan hafifçe kaldırıp adaşıma baktım.

-İyi misin?

Çok güzel bir soruydu. İyi miyim? Bence mükemmelim.

-Evet, iyiyim.

Adaşım yanıma geldi ve elini başının altına koyup yan bir şekilde uzandı. Gözleri direkt gözlerime bakarken yanaklarımın tekrar kızardığını hissettim.

-Birşey mi oldu? Çadıra geldiğimde burada yoktun zaten. Nereye gittin?

Dudaklarımı ısırıp kafamı tekrardan yastığa gömdüm.

-Hava almaya çıkmıştım.

Sesim boğuk çıksa da adaşımın beni anladığına eminim.

-Hmm öyle mi?

Yüzünü bana doğru yaklaştırdığını sesinin yakınlığından anladım. Kafamı hızla yastığımdan kaldırıp ona baktığımda gerçekten çok yakındı.

Ellerimi göğsüne koyup onu geriye doğru ittirdiğimde adaşım kıkırdadı.

-Ö-öyle.

Adaşım daha fazla üstüme gelmemeye karar verip sırt üstü döndü ve kolunu başının altına koydu.

-Şu Can denen çocuktan bıktım artık.

Utanmaya son verip bedenimi sırt üstü çevirdim ve adaşıma baktım.

-Neden?

Adaşım omuz silkti.

-Sürekli peşimde. Saçma sapan şeyler söylüyor birde. Yok mesajmış, yok engelmiş.

İç çektiğinde gözlerimi kaçırdım.

-Artık seni rahatsız etmeyeceğine eminim.

Adaşım bana baktığında gözlerimi çadırın tepesine çevirdim.

-Bu Can denen çocukla aranızda birşey mi var?

Gözlerim büyüğünde yutkundum.

-B-bunu da nereden çıkardın?

Yan gözle adaşıma baktığımda adaşım gözlerini kısmış bana bakıyordu.

-Yani yok mu?

Kafamı hızla iki yana salladım. Eğer adaşım ona karşı birşeyler hissediyorsa hisleri bitene kadar ona Can'la sevgili olduğumuzu söyleyemezdim. Yoksa canı acırdı.

Durun ya. Biz Can'la sevgiliydik değil mi? Yani birbirimizi sevdiğimizi söylemiştik. O zaman sevgili oluyorduk.

-Sevindim.

Düşüncelerimden kurtulup adaşıma döndüğümde gözlerinin direkt gözlerime baktığını gördüm. Gerçekten Can'dan hoşlanıyor muydu? Neden herşey bu kadar karışıktı.

İç çektim ve telefonumu elime aldım. Can bende hala engelliydi, engelini kaldırsam iyi olurdu.

Telefondan Can'ın engelini kaldırdıktan birkaç dakika sonra mesaj gelmişti.

Can: Sonunda.
Bir an engeli hiç kaldırmayacaksın diye korkmuştum.

Berke: Üzgünüm.
Şimdi aklıma geldi.

40 kez | CanBerk (B×B)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin