Yoonjin •Liar Darling

0.4

Yoongi den:

Hastaneye geleli 1 gün oluyor.

Annesiyle ve gelecekte ki diğer annesiyle tanışıp sohbet ettim.

İkisi de gerçekten çok iyi insanlardı.

Jin' i bana anlatmalarını istmeştim ve onlar da memnuniyetle anlattılar.

Jin' in vefakatcisi olmak istediğimi söyledim ve ısrarlarım sonucu gitmeyi kabul ettiler.

Açıkcası Jin beni çok yanlış tanımıştı.

Aynı şekil de ben de Jin' i.

Bad boy lakabıyla anılsakta dövdüğümüz kişiler insanlara zorbalık yapan kendilerini bir sey sanan, insanların yönelimleriyle ve duygularıyla dalga geçen aptallardı.

Kimse bunu fark etmiyordu ve biz de kimsenin gözüne sokmuyorduk.

O gün de homofobik bir şerefsizi dövüyorduk.

Jin de diğerleri gibi bizi yanlış anlayıp o çocuğu korumaya kalkmıştı.

Ben de Jini onun gibi sikik bir homofobik parçası sanmıştım.

Yazışmalarımız hoş gözükmesede beni güldürüyordu

Ondan etkilenmiştim. Asi ve güzeldi.

Her neyse annesi birden sorunca ben de sevgilisiyim demiştim.

Onu döven çocuğum desem sizce de fazla tuhaf olmaz mıydı?

Kesinlikle olurdu..

Ben bunları düşünürken yanımda sedyenin üzerin de yatan beden kımıldanmaya başladı.

Elini tutan elimi çekicektim ki o daha sıkı tutup gözlerini hafifçe aralamaya başladı.

Gözlerini açmasıyla sevinçle gülümseyip doktorları çağırdım.

Gülümsememe karşılık verip kim olduğumu sordu.

"Şey ben senin sevgilinim. Ve sen kaza geçirdiğin için beni hatırlamıyorsun. Şuanda da hastanedeyiz."

Demiştim, sonuçta küçük ve masum bir yalandan ne zarar gelirdi ki?

"Uhm anlıyorum. Özür dilerim dediğin gibi seni hatırlamıyorum..."

Tatlı.

"Önemli değil özledim seni. Ve çok endişelendirdin beni.
Lütfen artık biraz daha dikkatli ol."

Mahçupca gülümseyip "Tamam." Demişti.

Yanağına bir öpücük bıraktım ve doktorun gelmesiyle geriye çekildim.

Yanakları hafiften pembeleşmişti.

Aw yumuş yumuş oluyordum şuan..

Doktor elini tutan elime bakmış ve gülümsemişti.

Bize Jin' in durumu hakkında bilgi verip 2 gün sonra taburcu ediliceğini de diyip çıktı.

Çıkmasıyla birlikte neşeyle gülen Jin' e bakıp neden güldüğünü sordum.

"Eh iki gün sonra çıkacağım için.
Hastaneleri pek sevmiyorum.."

Elini destek verircesine sıktım ve anlıyorum diyip gülümsedim.

O da gülümsemiş ve gözlerini kapatıp uyumaya başlamıştı.

Onu izleyip yüzüne ve masum suratına hayran kalırken ufak öpücüklerimi suratına bırakmaya başlamıştım ki içeri giren ailesi ile birlikte yalandan öksürüp geri çekildim.

Jin' in yanakları pembe den kırmızıya geçerken gülmüş ve hoş geldiniz diyip nazik ve güzel olan Jin' in annelerine sarıldım. Sonra tekrar eski yerime geçtim.

Bu tatlı üçlü birbirlerine mutlulukla sarılırken içim iyice yumuş yumuş olmuştu.

Jin onlardan ayrıldıktan sonra bana da sarılmıştı.

İlk önce şaşırsam da sonra sarılışına karşılık verip kollarımı belime doladım.

Yüzümü boynuna gömdüğüm de aldığım kokuyla sanki uçtuğumu, sarhoş olup kafayı bulduğumu hissettim.

Cidden nasıl bu kadar güzel kokabilirdi ki?

Derince kokusunu soluyup o ayrılana kadar sarıldım.

Sahte bir öksürük sesiyle birbirimizden ayrılıp bize tatlı tatlı ve gülümser bir şekil de bakan iki bayana doğru döndük.

Biraz sohbet etmiş ve sonrasın da Jin' e bir şeyler yedirmiştik.

Hava kararmaya başlamıştı.
Jin' in anneleri evlerine geçmişlerdi ve biz baş başa kalmıştık.

Birbirimiz hakkın da bilgiler verip sohbet edip gülüşmüş ve Jin' in uykusu geldiğin de uyuması için şarkılar söylemiştim.

Sonuç olarak o uymuştu ve ben de düşüncelere dalıp gitmiştim...