In Love With A Goddess

Chapter 1

Huminga ako ng malalim. I'm so exhausted. Kagagaling ko lang sa kompanya at marami akong tinapos na trabaho. Sometimes my Mommy gets worried that if I get too much work, my delicate skin would be ruined.

Umupo ako sa kama. I really I can manage our company very well. I don't really trust my skills although everybody is already praising me about it.

Ilang sandali pa ay humikab na ako. I'm ready to sleep since I'm also done with my skin care.

Hihiga na sana ako pero natigil ng may makita.

I saw the cute little white teddy bear. The bear is holding a cute pink heart and there's something written on it. It says, "My love, Venus".

I gritted my teeth. This was the small gift he gave me years ago. My heart ached a bit.

Agad kong iniwas ang tingin sa stuff toy pero saktong nakita ko na naman ang isa niya pang regalo.

Bakit nandito ito? Pinatago ko na 'to kila Manang, 'di ba?

This is the expensive necklace he also gave me a few years ago. I fucking remember that fucking day.

Nanginginig akong napabuntong-hininga.

Agad kong hinablot ang kuwintas at ang stuff toy sa mesa at tinapon sa labas ng kuwarto ko.

I sighed in relief. At least hindi na ako magkakaro'n ng bangungot.

Well, yes... sometimes, in the middle of the night, I'm always having a... how should I call this? A very, very sad dream. I always end up waking up with tears at the side of my eyes. Pero hindi ko rin alam kung bakit malungkot ang panaginip ko, dahil pag nagigising ako ay hindi ko na ito maalala. Basta't alam kong malungkot 'yon dahil sobrang sakit ng dibdib ko pag nagigising.

Masaya na sana ako at ready na matulog ng mapansin ko ang comforter ko.

Who changed my damn comforter?

A memory flashed in my mind.

"Hmmm. So you love the color baby pink, huh?"

"Yeah. It's just so cute and pretty!" I giggled.

He chuckled. "Just like you."

Pumikit ako ng mariin.

Agad akong nagalit. At may gana pa talaga ang utak kong alalahanin ang walang hiyang 'yon?

Nagmartsa ako palabas at tinawag ang isa sa kasambahay namin.

"Manang!" Tawag ko.

"Yes po, Ma'am!" Nagmamadaling sinabi ng isa.

Humakbang ako pababa ng hagdan. "Sino po ang pumalit ng comforter ko? At sino ang nag-lagay no'ng stuff toy at kuwintas sa side table ko?" Tanong ko agad.

Umawang ang bibig ni Manang Karen. "A-Ah, hindi po ako, Ma'am. Hindi ko po alam kung sino," she said nervously because she can feel my sudden outburst.

"Palitan niyo po. H'wag baby pink ang color. Ayoko no'n," tinignan ko ang tinapon kong stuff toy at kuwintas sa labas ng kuwarto ko. "At itago niyo na rin po 'yon. 'Wag niyo na pong ipapakita sa'kin. Nakakairita," dugtong ko.

"Really?" Said a sweet voice nowhere. Agad kong hinanap 'yon at nakita si Mommy sa may kusina.

Matalim ko siyang tinignan. Now I know who did it.

Ni hindi natakot ang mahal kong ina sa talim ng titig ko. Instead, she smirked.

"Palitan niyo, manang," sinabi ko at umakyat na.

"Opo!"

"It's 23 today, Venus!" My Mom suddenly said. Agad akong natigil sa pag-akyat at huminga ng malalim.