A/N: Hello, this is my first story here in Wattpad. Hindi po ako magaling sumulat, tinamaan lang ng boredom. Sana magustuhan nyo ko, este eto.
Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
****
It was game over
Prologue
Lahat tayo may hinahanap, nawawala, minsan nga naliligaw pa, some of us might be in pain sa mga oras na 'to, maybe may family problems, lovelife, schools, financial breakdown, etc. and when that happens, anong hinahanap natin? Maging masaya ba? Tao ba? Ako kasi, minsan I want to be happy pero kapag hinahanap ko 'to, di ako makakita ng happiness, wala kong makitang dahilan paano maging masaya. So ang mangyayare, hahanap tayo ng kahulugan.
Yun naman ang gusto natin lahat diba, ang maging masaya. Pero may narealize ako, kung hinahanap mo yung isang bagay, di ka makaka-survive sa mundong ito, kung saan magulo, maingay at minsan hindi ko talaga maintindihan, kasi there are always people na gustong nakawin yung happiness mo.
Ano bang kulang? Hindi ko alam.
Ano bang silbi natin sa buhay?
Anong halaga?
Bakit mas lamang ang iyak kaysa tawa?
Anong kahulugan yung gusto kong makita?
"Abigail!"
"Ay Sir, bakit po?" mukang kanina pa ko tinatawag ni Sir ah. Lutang ka na naman, Abi.
"May umoorder, lutang ka yata. Magco-closing na eh." ani Sir.
Do you think I am stumble into something magnificent? Ang isang simple, maingay, minsan medyo pagong, at punong puno ng problema.
Saan kita makikita?
Sino ka?
Mahanap nga kaya kita?
Kaya ko pa ba?
Tapos na. Nahanap rin kita.
:>>>>>>
YOU ARE READING
It Was Game Over
RandomAng babaeng pinagsakluban ng langit at lupa, problemado, at sobrang busy in every aspect of her life. Ngunit, nabago ang pananaw niya, simula ng makilala niya ang isang tao na never siyang iiwan. The only one she's sure she can run to even if all el...
