We’re here at Batanes. And guess what pareho kaming tatlo nang pag-che-check in-an na hotel.”Eya” ,isang tinig ang naka pukaw sa aking atensyon .
”What transportation are you going to use?” ,she asked.
”Jeep nalang.” ,sabi ko.
”sabay sabay na tayo.” ,masiglang sabi nya.
”sige lang.” ,again, I smiled bitterly.
Nung makapasok na kami sa Jeep,bale napapagitnaan namin si Dave. I saw them sweet. Ganyan din kami. Noon.
”Eya.”,natauhan nalang ako ng tawagin nya ang pangalan ko.
”Hmm?”,yun lang ang nasabi ko.
”Siguro kung hindi ako nag iba ng ruta hindi ko sya maisasakay sa gitna ng kalsada.”,he said and smile. A smile that full of love.
“Sana nga hindi ka nalang nag iba ng ruta.”,halos pabulong kong sabi.
“Oh andito na tayo ,baba na mga pasahero. Wala dapat maiiwan!”,sabi ng konduktor.
At agad naman kaming bumaba. Si Dave naman ay inalalayan si Lea. Masakit. Masakit pa sa masakit.
YOU ARE READING
𝘽𝙔𝘼𝙃𝙀
Short Story𝙒𝙝𝙚𝙧𝙚 𝙙𝙤 𝙗𝙧𝙤𝙠𝙚𝙣 𝙝𝙚𝙖𝙧𝙩𝙨 𝙜𝙤?𝙄 𝙧𝙚𝙖𝙡𝙡𝙮 𝙙𝙤𝙣'𝙩 𝙠𝙣𝙤𝙬 𝙬𝙝𝙚𝙧𝙚.𝙄𝙩'𝙨 𝙪𝙥 𝙩𝙤 𝙮𝙤𝙪 𝙬𝙝𝙚𝙧𝙚 𝙮𝙤𝙪 𝙬𝙖𝙣𝙩𝙚𝙙 𝙩𝙤 𝙜𝙤. 𝙒𝙞𝙡𝙡 𝙄 𝙚𝙣𝙙𝙚𝙙 𝙪𝙥 𝙞𝙣 𝙩𝙝𝙚 𝙧𝙤𝙖𝙙 𝙖𝙣𝙙 𝙙𝙚𝙘𝙞𝙙𝙚𝙙 𝙩𝙤 𝙡𝙤𝙫𝙚 𝙝𝙞...