Bu fic 1732 yılında geçmektedir. Başrol veliaht Prens Seonghwa ve piyanist Hongjoong'tur.İyi okumalar.❤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Velihat Prens yine kayıp !"
General Wooyoung alnına vurup büyük bir panikle odanın önünde ki askerlere bağırdı.
"Hemen Seonghwa'yı bulun, tören başlamak üzere !"
*
Seonghwa beyaz atının dizgilerini daha sıkı kavradı. Rüzgara karşı yarış açmıştı. Öylesine hızlı yol alıyordu ki, rüzgâr sahiden de pes etmişti. Esmeyi kesmiş, Seonghwa'nın zaferine boyun eğmişti.
Yakışıklı prens dolu dizgin bir gençti. Krallığın kurallarını sevmiyordu. Kılıç kuşanmayı, o sıkıcı kitapları saatlerce okumayı, davranış eğitimlerini kısacası sarayın zorladığı her şeyden nefret ediyordu.
Seonghwa ata binmeyi, dövüşmeyi ve askerlerle iddialaşmayı seviyordu. Eğlenceye, sekse ve kalabalığa bayılıyordu. Lanet saray onu mutsuz ve yalnız biri yapıyordu.
Genç prens elini atının boynuna uzattı. Hızını biraz düşürürken, kızının beyaz saçlarını okşadı. Rüzgâr yeniden esmeye başlamıştı. Ya da Seonghwa'nın kendi rüzgarı yüzünden hissedemediği rüzgar tekrar tenini yalamıştı. Bilmiyordu.
Prens dudaklarını üzgünce bükerek atını iyice yavaşlattı. Çok sıkılmıştı. Etrafta sadece yeşillik vardı.
Çimenler, çiçekler, ağaçlar ve bir kulübe.
Kulübe ?
Seonghwa atını koskoca ormanda sahipsiz gibi görünen kulübeye yönlendirdi. Çok büyük değildi. Ayrıca tahtadandı ve bembeyaz boyanmıştı. Yani yaramaz prens için yeterince ilgi çekiciydi.
Kulübeye yaklaştıkça duyduğu müzik sesi merakını iyice arttırmış, ilgisini fena çekmişti. Hoş bir piyano sesi kalın duvarlardan bile geçiyor,yine hoş bir yankı ile ormana yayılıyordu.
Batı müziğiydi. Seonghwa sıkıcı geleneksel ezgilerdense Batı müziklerini severdi.
Genç prens kapıya uzandı. Çalmak için hamle yaptı fakat kapı kendi kendine açılmıştı. Içeride ki piyanist müziğe nasıl daldıysa kapısını bile kontrol etmemişti. Oysa ki orman tehlikelerle doluydu, dikkat etmek gerekiyordu.
Seonghwa piyano sesini takip ederek hol boyu ilerledi. Yoğun bir heyecan içini sarmıştı. Sarayda o kadar sıkılıyordu ki, burada oynayacak birilerini bulmuş olmak heyecanlandırıyordu.
