Sabah kantine gidip bizimkilerin yanına oturdum. Burak telefonuyla oynadığından beni fark etmemişti. Bundan yararlanıp önündeki ılımış kahveyi alıp içtim.
-Bende görmek istiyorum. Şüpheliyi yakından tanımam gerek.
Gözlerimi kahvemden çekip Sina'ya baktım.
-Kimi?
Burak kahvesini almak için elini masaya uzattı. Bulamayınca elini bir sağa bir sola hareket ettirdi fakat yine bulamadı. En sonunda gözünü telefonundan çekip masaya çevirdi ve kahvesinin olmadığını fark etti. Kaşları çatıldı ve gözü yavaşça benim önümde duran bitmiş kahve bardağına gitti. Yine aynı yavaşlıkta gözleri benim sırıtan yüzümü buldu ve kaşları daha çok çatıldı.
-Kimi olacak, adaşını.
Dikkatimi o kadar çok Burağa vermiştim ki yanımda konuşan Sina'yı duymuyordum bile.
Burak kaşları çatılı ve kısılmış gözleriyle gözlerime baktı. Daha sonra gözleri kahve bardağına çevrildi. Bir elini telefonundan çekip kahve bardağını işaret etti.
-Benim bardağımmı o?
Başımı aynı onun gibi yavaşça salladım.
-Ulan Mete!
Burak ayağa kalktığında bende hızla ayağa kalktım ve masanın etrafında dönmeye başladık.
-Beni niye kimse takmıyor?
Yine Sina'nın sesi sinek sesi gibi kulağıma geldiğinde onu umursamadan masanın etrafında dönerek Burağın gazabından kaçmaya çalıştım.
-Niye içiyorsun lan kahvemi?!
Masanın diğer tarafındaki bir boğa kadar sinirli olan Burağa sırıtarak baktım.
-Canım istedi.
Burak tekrar masanın etrafında dönmeye başlayınca bende ona ayak uydurdum. Bir yandan da gülüyordum.
-Burak!
Sina adeta bir aslan gibi kükreyerek Burağı sandalyeye oturttu.
-Mete sende şımarma geç otur sandalyene!
Dudağımı büzerek Burağın karşısındaki sandalyeme oturdum.
-Kahvemi içti ya.
Burak mızmızlanarak konuşunca kıkırdadım.
-Ben sana alırım yenisini, şimdi beni dinleyin.
Burakla beraber ciddi bir şekilde ellerini masanın üzerinde birleştirmiş bize bakan Sina'ya baktık.
-Ben bu çocuğun sana bu kadar çok benzemesinin altında başka bir şeyin yattığından şüpheliyim.
Bende Sina'ya katıldım ve gözlerimi kısıp ellerimi göğsümde birleştirdim.
-Vallahi bende bu kadar benzerliğe inanmıyorum, bence bunun altında çok gizli şeyler yatıyor.
Burak bana 'gerçekten mi? Sende mi?' bakışları atarken onu umursamadan Sina'ya baktım.
-Dalga geçmsene oğlum, ben ciddiyim.
Kafamı iki yana sallayıp Sina'ya boş bakışlarımdan gönderdim.
-Oğlum ne olabilir? En fazla olsa olsa benim kayıp ikizimdir.
Sina gözlerini kısıp masaya baktı.
-Bulucam ben o çocuğun gizemini.
Burakla ikimiz korkarak Sina'ya baktık. Bu manyak kafaya koyduğu şeyi yapardı. Psikopattı bu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Arkadaş | MetAlp (B×B)
Teen Fiction(b×b) Yeni edindiğim bir arkadaşımın sadece arkadaşım olmadığını nereden bilebilirdim ki? Onu anlamam mümkün müydü? Hissettiği bütün duyguları kabullenebilir miydim emin değilim. Ama o benim arkadaşımdı, en azından denemek zorundaydım. Değil mi?
