Renown

Chapter Eight

Mad

After namin mag dinner Ryre volunteer to bring me home humihikab lang ako habang nasa sasakyan hindi pa din nagbabago ang mood ni ryre mula kanina, may problema ba sya? Sa negosyo? Sa babae? Ugh why Am I thinking of another woman pero hindi naman yon pwedeng maalis, Ryre is everything total package he was oozing in appeal na kahit hindi sya lumapit sa mga babae ay sya yung lalapitan ng mga ito...

"Why are you looking me like that?" he asked me

"Sorry"

"Where should I bring you?"

"What?" di ko kasi nakuha yung sinabi nya

"Sa bahay nyo or sa condo mo?"

"Sa condo na lang"

"Ok"

Nakita kona kaagad ang condo tower, akala ko ay sa harap sya magpapark pero sa parking lot sya dumiretso hindi nya pinatay ang makina ng sasakyan at humilig lang sa upuan nya bago nya ako tinignan I know what is in his eyes he was freaking mad

"Ryre you ok?"

"Do you think im ok?" napasinghap ako sa lamig ng boses nya..I sighed

"Something wrong?"

"Nagtatanong ka pa?!"

"Why are you shouting me? Hindi ko alam ang ginawa kong masama sayo!"

"Why the hell that guy is holding you like that?!" nakagat ko ang labi ko he was really really mad

"Ryre your being so unreasonable, Its just a job"

"Job my ass...I remember that asshole guy who used to take advantage of you before, damn"

"Why are you mad?"

"Because I care!"

"Why do you care? Your not even my boyfriend"

"But im your friend...im being concerned" hindi ko alam ang naramdaman ko sa mga oras na sinabi nya ang salitang 'friend' ako ang humingi nito diba? bakit ako yung nasasaktan?

"Im sorry ryre...can we just get out now im really tired I want to rest" he sighed saka pinatay ang makina ng sasakyan at sabay kaming lumabas habang nasa elevator ay gustong gusto na umiyak na lang pero hindi sa harapan nya not here not now...I should have face the consequences of my actions, nauna tumigil sa floor ng unit ko kaya agad ako lumabas at nagpaalam sa kanya hindi naman sya nagsalita, magdamag lang akong umiyak ang arte arte ko he just look me a friend now oh geez, nakatulugan ko na lang ang pag iyak nagising ako kinabukasan na namamaga ang mga mata ko, mabuti na lang at bukas pa kami aalis papuntang Samal sa davao bumangon ako at nagpasya na maligo na din nag prepare din ako ng makakain ko, habang kumakain ako ay tumunog ang doorbell ng unit ko pagbukas ko ay mga kaibigan ko ang nasa labas

"Good afternoon umiyak ka Aurie?" Cha asked me pati si Ian at si Clark ay nakatingin din sakin

"Im not, I overslept kakagising ko lang actually, kumain na ba kayo?"

"Oo kumain na kami" si Ian ang sumagot sa tanong ko at naupo sa sofa

"What brought you here? Akala ko ay bukas pa ang alis natin?"

"Eh napagdesisyonan namin na change location na lang kung ok lang sayo" Cha said

"Oo naman saan na?"

"Zambales na lang, we want a land trip instead...medyo ayoko sana ng press ngayong vacation" Cha is right siguradong nagkalat ang mga ito sa airport sa panahong ito

"Sure no problem with me kain tayo"

"I thought ryre is here" namula naman ako sa sinabi ni Clark

"Ah baka nasa penthouse yon puntahan mo na lang kaya Clark?" Inutusan ito ni Ian napaka insensitive talaga ni Clark

"Sige sige sabihin ko na din sa kanya yung plano"

"Mabuti pa nga"

Lumabas na ito ng unit ko, iniwan ko naman si Cha at si Ian na nanonood ng tv at pinagpatuloy ko yung pagkain ko ng brunch

"Can we stay here for tonight Aurie?" Cha asked me

"Sure no problem, the boys can use the other room"

"That's great 6am daw tayo aalis bukas"

"Who will bring car?"

"Yung van nina Ian may driver ayaw nila mag drive ng malayo"

"Sa bagay"

Kinagabihan ay napagpasyahan ng boys na uminom ng konti nakakainis parang hindi aalis ng maaga ah ryre is also ok maganda na ang mood nya ngayon at sana hanngang bukas para good vibes kaming lahat

***