Ep 12

16K 1.2K 29
                                    

Unicode

"ဂျီမင်း!!!ဂျီမင်း......''

"သား.....ဘယ်သူ့ကိုခေါ်နေတာလဲ''

"ဟို....သားနဲ့တူတူပါလာတဲ့ ကောင်လေး
ကို တွေ့မိသေးလား''

"Arnyi မတွေ့မိပါဘူးကွယ်.....ဘာဖစ်လို့လဲ သား''

"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး....သား ခန သွား
အုံးမယ်နော်''

"အေး.အေး...မမှောင်ခင်ပြန်လာခဲ့ကြနော်''

"ဟုတ်ကဲ့....အန်တီ....''

-
-
-
-
-
"ကျစ်.....ပိစိ...ဘယ်လိုက်သွားပြန်လဲ...''

"ပိစိ!! ..ဂျီမင်း.......ပိစိ.......ဂျီမင်း.......''

"ဂျီမင်း.....မင်းကြားကြားကြီး...မထွက်လာလို့ကတော့!!....ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့ !!!''

"ဂျီမင်း.........ဂျီမင်း..........ဂျီမင်းးးးးးးးးးးးး''

"ဂျီမင်း.......''

အော်​ခေါ်သော်လည်း.....မထွက်လာတဲ့
ပိစိကြောင့်....

"ဂျီမင်း......... ထွက်လာတော့.....
ဂျီမင်း.....''

ညရောက်လာလေ မှောင်လာလေ
ဂျီမင်းကိုရှာလေလေ မတွေ့လေ။
Jkပါးပြင်ပေါ်မှာ စိုးရိမ်ခြင်းရဲ့ သက်သေ မျက်ရည်တွေ စီးကျလာသည်။

"ဂျီမင်း.....ငါခေါ်နေတာကြားလား...''

တဖြည်းဖြည်း.... ရှာရင်းရှာရင်း....
ဂျီမင်းရဲ့ ဖိနပ်  ကို Jk တွေ့လိုက်တော့

"ဂျီမင်း......ငါခေါ်နေတာကြားလား''

"ဂျီမင်း.....''

ခြေဉီးတည့်ရာ သွားရှာလိုက်တာ.....နောက်ဆုံးတော့...သစ်ပင်အောက်မှာ သူ့ကို တွေ့ပီလေ။

"ဂျီမင်း!!!''

"ဂျီမင်း......ဂျီမင်း.....ထအုံး.....''

"ဂျီမင်း.....ဂျီမင်း.....ထအုံးလို့''

"ဂျီမင်း......''

ဘယ်လောက်ခေါ်ခေါ် မထလာတဲ့ ပိစိကြောင့် Jk ငိုချလိုက်တော့သည်။

"ဂျီမင်း....ထတော့ကွာ.....မင်းထွက်သွားရင်....ငါ့တစ်ယောက်တည်း အထီးကျန်ရတော့မှာ......မင်းကို....ငါ....နှိပ်စက်ဖို့ ရှိသေးတယ်....မင်းဒီလို ထွက်သွားလို့မရဘူး...ဂျီမင်း!!!!''

You're MINE(Complete)Where stories live. Discover now