The Man From Dream 82

22

"Kristina, tulungan mo ako." I heard someone whisper to my ear.

"Kristina,"

"Please..."

DREAM 76

_____________________________________________

"Senyorita," napatingin ako sa katulong na tumawag sakin. "Pinapatawag ho kayo ni Senyorito."

"Bakit po?" Tanong ko bigla. Ano naman ang kailangan ni Kuya? Wala na si Maddy.

"Hindi niya rin ho nabanggit, Senyorita." Aniya. "Mukhang galit na galit ho." Napayuko siya bigla.

"Go to him, Kristina." Ani Dylan sa tabi ko. "Dito lang ako." He assures me with a smile.

I smile back at him saka tumayo. "Babalik ako. Dito ka lang." Sabi ko saka umalis ng kusina.

Galit na galit? Si Kuya? Eh, hindi naman marunong magalit yon.

As I walk through the hallway, nakita kong nakaawang ang pinto sa kwarto nila Mom. Lumapit ako para sana isarado ito ng maayos nang may marinig ako.

"I told you, Mom!" I flinch when I hear Kuya's rage. "This isn't fair!"

"Jonas, manahimik ka." Saway ni Mom. "Can you hear yourself right now? This is not you."

"Mom, please." He pleads. "Please, don't do this. Nagmamakaawa ako."

I try to get closer and peek at them. Kuya is standing by the edge of the bed habang si Mom ay sinusuklayan ang sarili niya habang nakatingin sa vanity mirror. Bakit ako pinatawag ni Kuya kung nandito naman siya?

"No, Jonas. Ako ang masusunod. Huwag mong papakialaman ang kapatid mo." She says as if she's only talking to herself.

"You don't know a single thing, do you?" He smirks. 

Mom just brushes her hair silently.

"Pag may mangyaring masama sa kapatid ko, forget you're my mother." He spits.

"Mind your attitude, Jonas." Kalmadong sabi ni Mom.

Kuya just turns and starts to leave. Agad akong nataranta. I step back saka nagmadaling pumunta sa kwarto niya. I sit on his bed and clasp my hands together. Seconds later, he arrives and slams the door. I flinch and feel a lump in my throat. Hindi niya ba 'ko nakikita?

"Shit," he curses. "Kristina?"

"Kuya," sabi ko habang nakayuko. "Bakit ka galit?"

"Nothing." He rubs his temples. "Get out."

"Akala ko ba pinatawag mo 'ko? Bakit--"

"I said, GET THE FUCK OUT!" Kahit siya ay hiningal sa pagsigaw niya. Then he sighs. "Please, Kris. Lumabas ka na."

"Okay." Is all I say saka agad na lumabas mula sa kwarto niya.

When I reach the kitchen, I see Dylan eating on the counter table already. Agad siyang napatingin sakin.

"Bilis mo naman." He chuckles.

I just smile and sit next to him.

"May nangyari ba? Pinagalitan ka ba ng Kuya mo?" He asks gently.

I just shake my head and start to eat.  Hindi naman ako napagalitan pero nabo-bother ako. Kuya lashed out at Mom kanina kaya sobrang kinakabahan ako. Nag-away ba sila? Bakit sila nag-away? Dahil ba sakin?