The Traveller

Chapter 6

Life is so short ,hindi mo alam Kong kelan ka mawawala kaya wag natin syangin ito ,matotoo tayong humingi ng tawad at mag patawad mahalin ang sarili at ang kapwa. Gaano man kulupit ang mundo ,wag makakalimot mag dasal at tumawag sa Diyos Ama .

Third Person

Nag uusap ang mag amang Ana at Joseph.

"Ama napapansin ko ang pag bagsak ng iyong katawan may sakit ka ba!" Nag aalalang tanong ni Ana sa kanyang ama.

"Wala naman anak senyales na siguro ito ng aking pag katandaan, Sana lang bago ako mawala sa mundong ito makita kitang masaya at may sarili ng pamilya at hiling ko rin na magbalik na ang iyong kapatid!"

"Walang gabing hindi ko siya naiisip kung kumakain ba siya ,at malusog, wala bang taong nanakit sa kanya , nalulungkot lang ako at bigla na lang siyang nag desisyon na iwan tayo at ginusto niyang manirahan sa lungsod!"

"Kaya ako nag iipon upang kung gustuhin mo man na manirahan din sa lungsod ay may pera kang magagamit!"

"Matanda na ako at maaaring hindi na mag tagal wala kang makakasama dito ,kung hindi na maisipan pang bumalik ng iyong kapatid!" Mahabang Paliwanag ni Joseph sa bunsong anak na si Ana.

"Ama wag kang mag salita ng ganyan, hahaba pa ang iyong buhay manalangin lang tayo sa Diyos Ama ,at ganun din sa aking kapatid sana isang araw ay maisipan niya na bumalik at mag sasama tayo ng masaya , hindi ba ,kung sa pag aasawa naman ay hayaan natin ang Diyos ang maging daan at magdala ng lalaking aking makakasama habang buhay!" Pahayag ni Ana.

Ang hindi nila alam may isang taong nakikinig sa kanilang pag uusap at walang tigil ang pag agos ng luha sa mga Mata.

"Ama-a , Ana ,patawad ,patawad sa inyo hindi ko sinasadyang iwan kayo ,nabulag ako sa pagmamahal ko sa isang lalaki na akala ko ay mamahalin din ako ,nakalimot akong manalangin at kayo'y aking iniwan!"