Neşeliyim bu gün tuhaf,sebebi nedensiz.Sabah uyandığımda kar taneleri tane tane günaydın diyor sanki her yer sonsuzluğun rengi olan beyazla kaplı.Dışarda ki arabaların kornalarından çıkan günaydın şarkısı içten geliyordu sanki.Ama bu neşemin asıl kaynağının sahibini şimdi hatırladım.Bu neşemin sahibi elimi göğsüme koyduğumda çıkan var olma sesiydi bu ses öyle bir sestiki heyecanlandığımda bana karşı tonu artan öfkelenen bir sesti ama bu öfke beni düşünüyordu o yüzden neşeliydim elbet,çünkü düşünülmek beni özel kılıyordu.Ve beni en çok rahatlatan,bu öfke dolu serzenişlerin son nefesimdeki tınıya kadar devam edecek olmasıydı yani kalp hala ayaktaydı ve ölüme karşı koyuyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Suya Düşen Yıldız
RomanceEvet.Bu yazdıklarım bir hikaye ya da roman olmayabilir ama şu da gerçek ki her yazdığım notlar bir açık büfe misali yararlanılması farklı olacak.İnsanların okudukları vakit kendi yaşamlarındaki her suya düşen yıldızı görecek anlayacak.Yeri geldiğind...
