Salıncakta oturmuş,ayaklarını sallandıran,sarı saçları rüzgarla dans ederken yere bakan küçük kızın yanına gitti Sinan.Arkadaş olabileceklerini düşündü ve heyecanla "Selam." dedi.
Kız kafasını kaldırıp kıpkırmızı gözlerinden akan gözyaşlarını elinin tersiyle sildi ve "Selam." dedi.Kızın oturduğu salıncağın yanındaki salıncağa oturdu."Niye ağlıyorsun?" diye sordu.Kız cevap vermeden sessizce ağlamaya devam etti."Ben Sinan,8 yaşındayım.Ya sen?" dedi oturduğu salıncak hafif hafif sallanırken."Işık,adım Işık." dedi somurtmaya devam ederken.
Sinan kızın böyle davranmasına üzülse de belli etmedi.Banktaki oyuncak bebeklere baktı."O bebekler senin mi?" diye sordu.
Işık kafasını olumlu anlamda sallayıp yere bakmaya devam etti."Oynayalım mı birlikte?"
Kafasını kaldırıp Sinan'a baktı Işık,gözleri parladı birden kızın."Gerçekten mi?"
Sinan cevap vermeyip banktaki bebeklerin yanına gitti.Normalde bebekleri sevmezdi ama Işık'la oynamak istiyordu.
Her gün o parkta oyun oynadılar.
Güne yüzüne çarpan ışıkla uyandı Sinan.Gece geç saate kadar çalışmıştı,bilgisayar ekranına baktığı için başı da ağrıyordu üstelik.Üzerini değiştirip elini yüzünü yıkadı,kendine geldi.
Alt kattan gelen kokuları takip edip mutfağa ilerledi.Eda yine döktürmüştü,belliydi.
Masanın üzerindeki böreklerden bir tane aldı ve yemeye başladı."Günaydın." dedi.Kerem Sinan'a ters ters bakıp "Öğlen oldu mal öğlen." deyince Sinan onu takmayıp Eda'ya döndü,"Ellerine sağlık."
Kerem ise "Kimin sevgilisi" dedi ve Eda'nın avuç içini öptü."Afiyet olsun" dedi Eda."Sabah sabah da hiç çekilmiyosunuz ha,olan var olmayan var yani." dedi ve sandalyeyi çekip oturdu Sinan.
"Şu geçenki kıza,Selin'e hayır demeseydin de senin de olsaydı." dedi Kerem.
"Ya o kız her hafta sırama aşk mektubu bırakıyordu,taciz ediyordu bildiğin."
Bu sırada Eda ısrarla çalan kapıyı açtı.Gelen Osman'dı.Kafasını hafif kaldırıp koklaya koklaya mutfağa ilerledi."Yanılmamışım,börek pişirilmiş ve benim haberim yok anasını satayım!"
"Oğlum sen şu Arka Sokaklar'daki Garip'i oynasana.Valla bak.Bir şeyin kokusunu da alma be."
"Bak o dediğin çok ağır oldu." ekledi Osman,"Üzüldüm bir iki saniye falan."
Sinan ve Eda gülerek ikisinin atışmasını izlediler."Bana müsaade,size afiyet olsun." deyip kalktı Sinan.
"Böreklerini alıyorum bak." Sinan'ın tabağındaki börekleri aldı Osman.
---------------------
"Bu bizim şatomuz mu?" küçük kız bir kumdan kaleye bir de Sinan'a bakıyordu.
Sinan "Evet bizim.Beğendin mi?" diye sorunca kız hızla kafasını salladı ve çocuğun yanağından öpüp utanarak kaçtı.Sinan ise eli yanağında öylece kaldı.
Sinan oturduğu kaydırağın ucundan kalkıp kumluk alana ilerledi,8 yaşındayken şatoyu yapmak için erkenden gelip yer kapışını hatırladı.Öğleden sonra hep dolardı burası.Işık geç kalıyordu sürekli,üzülürdü.
Kafasını sağ tarafa çevirip salıncakların yan tarafındaki boş alana döndü.Kalkıp oraya gitti.
"Seninle oynamak istemiyoruz biz!" yanındaki çocuk alayla güldü,"Annemin dediğine göre,annenle baban bırakmış seni.Niye oynayalım ki biz seninle?" o gülünce diğer çocuklar da güldü.Bir adım atıp var gücüyle itti Sinan'ı.
Sinan'ı yerde gören Işık bebeklerini bırakıp koşarak çocuğun yanına gitti."Sinan,iyi misin?"
"Işık,hadi gel oyun oynayalım."
Işık küçücük boyuyla ondan birkaç cm uzun olan çocuğa sinirle baktı."Ben seninle oynamam!"
O sesini yükseltince,çocuk da sinirlenip gitti oradan.Ardından da arkadaşları.
Işık'ın yardımıyla kalktı Sinan."Sen benim en iyi arkadaşımsın." dedi ve Sinan'a sarıldı.
Gözlerinin dolacağını anlayıp hızla ayağa kalktı Sinan.Saatini kontrol etti,yetişmesi gereken bir yer vardı.Son bir kez arkasındaki el ele tutuşmuş iki küçük çocuğa bakıp önüne döndü ve oradan uzaklaştı.
----------------------
Kırmızı pelerinini takıp üzerini değiştirebilmesi için ayrılan odadan çıktı.Bugün Ali adındaki bir çocuğun doğum günündeydi.Çocuk en çok Superman'i seviyordu.
Kendini bildi bileli çocuklara yardım ediyordu Sinan.İçindeki çocuğa herhangi bir çaresi yoktu ama etrafındaki çocuklara elinden geldiğince yardım ediyordu.
Zıplarak bahçeye çıkınca,tüm çocuklar alkışlamaya başladı.Hızla Ali'nin yanına ilerledi."Bak anne!Superman işte!Sana gerçek o demiştim!"
Sinan çocuğa göz kırpınca çocuk ona sarıldı."Ben civcivi daha çok sevdim Ali." dedi civciv kostümlü birinin elinden tutarken kız.
"Eee hadi eğlenmiyor muyuz?" deyince sesinden kadın olduğunu anladığı civciv kostümlü kadın,koşarak müziği açtı ve çocukların ellerinden tutup dans etmeye başladı.
Ali ise sadece Sinan'la ilgileniyordu.Sinan onu omzularına alıp dans etti.
Pasta üflenip herkes dağıldığında kadın Sinan'ın yanına geldi."Donun çok güzelmiş."
"Efendim?"
"Donun diyorum,güzelmiş."
"Teşekkür ederim." ekledi Sinan,"Tavsiye ederim dicem ama civcivlerin hiç don giydiğini görmedim."
"Ben de Superman'lerin hiç bu kadar.." yakışıklı olduğunu görmedim.
"Neyse boşver."
"Sinan ben." deyip elini uzattı Sinan.
Kadın uzattığı eli tuttu."Ben de civciv."
Sinan kaşlarını çatarken kadın güldü,elini çekip ilerlemeye başladı.Arkasını dönüp birkaç saniye Sinan'a baktı.Sonra tekrar önüne dönüp ilerledi.
Yeni kitap yeni heyecanlar diyorum bu kdar
Kim bu civciv?Var mıdır bileniniz?
Neyse efendim çüss❤️
